เล่าสู่กันฟัง "ศิลปะบนท้องนา"

หมวดหมู่ของบล็อก:

Keywords:

วันนี้อ้อยหวานเอาศิลปะแบบหนึ่งของญีปุ่นมาให้ชมกัน เพราะแปลบทความบทหนึ่งของคุณแซนดร้า เธอพาไปเที่ยวสวนดอกบัวโบราณอ่านได้ที่นี่ค่ะ

เป็นสวนที่ปลูกดอกบัวจากที่เมล็ดบัวโบราณ ที่ขุดเจอในระหว่างการขุดสร้างอาคาร และเมล็ดบัวนี้อายุประมาณ 1,400-3,000 ปี เหลือเชื่อจริง!!! ที่สวนนั้นยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้อ้อยหวานตาโต สวยมากๆ จึงต้องบอกต่อ

ศิลปะบนท้องนา หรือ ศิลปะแทมโบะ ศิลปะแบบใหม่ของญีปุ่นที่มีขึ้นเมื่อไม่นานมานี้เอง สวย เป็นธรรมชาติ ใช้เวลาและความพยายามมากๆ และที่อ้อยหวานประทับใจมากที่สุดคือ เป็นศิลปะที่ต้องช่วยกันทำ ต้องร่วมแรงร่วมใจกัน

เริ่มตั้งแต่ศิลปินคนออกแบบ วาดแบบ คนที่เพาะข้าวแบบต่างๆ หลายๆ สี การเกณฑ์คนมาช่วยกันปลูกในฤดูใบไม้ผลิ ต้องช่วยกันดูแลอีกหลายเดือน แล้วศิลปะบนท้องนาก็งามสุดสวย ให้ผู้คนชื่นชมกันในฤดูร้อน เป็นศิลปะที่น่าดูมาก นอกจากความสวยงามแล้ว ยังเห็นความงามของเบื้องหลังด้วย

ในปี 1993 มีการจัดทัวร์ปลูกข้าวขึ้นที่ญีปุ่น เป็นทัวร์ที่จัดให้ลูกทัวร์ได้ปลูกข้าวด้วยมือแบบดั้งเดิม หลังจากทัวร์ครั้งนั้น ก็มีการเริ่มทำศิลปะบนท้องนาขึ้น ครั้งแรกได้ลองใช้ข้าวสามชนิด ข้าวสีม่วง ข้าวสีเหลือง และข้าวท้องถิ่นที่มีสีเขียว ต่อมาก็มีการเพิ่มชนิดของข้าว เช่น ข้าวยุกิเอะโซะบิ มีใบสีขาว และข้าวอิวะอิอะคะเนะ มีปลายของใบเป็นสีแดง ปัจจุบันนี้มีการใช้ข้าวถึง 9 ชนิด

ตอนนี้มีหลายแห่งที่มีศิลปะแทมโบะให้ชม และต้องปีนหอคอยขึ้นไปชมกัน ในรูปคือที่ทำการราชการที่หมู่บ้านอินะคะเดะเทะ (Inakadate)ที่เปิดให้คนขึ้นไปบนหอคอย เพื่อไปชมแทมโบะ

มีพิพิธภัณฑ์แสดงภาพของศิลปะแทมโบะปีก่อนๆ

ช่วยกันปลูก

ร่วมด้วยช่วยกัน

แล้วก็รอๆๆ ให้ต้นข้าวเติบโต มาเป็นศิลปะที่งดงามน่าภาคภูมิใจ

เป็นศิลปะที่ต้องดูแล ถอนหญ้า ให้ปุ๋ย

ตัวอย่างต้นข้าวของสวนโคะไดฮะสุ-โนะ-ซะโตะ

อันนี้น่ารักมาก

คนดังอย่างมาริลีน มอนโร ก็มี

อ้อยหวานชอบอันนี้ นิทานพื้นบ้านของญีปุ่น เป็นเรื่องของเจ้าหญิงที่เกิดในปล้องไม้ไผ่มีชื่อว่า ‘ตำนานคนตัดไม้ไผ่ หรือ ตำนานเจ้าหญิงคะงุยะ’ เจ้าหญิงจากดวงจันทร์อ่านได้ที่นี่ค่ะ