วันนี้เอารูปโคมไฟที่อ้อยหวานถ่ายเก็บไว้ในระหว่างปั่นจักรยานเที่ยวที่โปรวองซ์ ฝรั่งเศส มาให้ชมกันค่ะโคมไฟของที่นั่นสวยมากมาย และขอเอากลอนเปล่าที่อ้อยหวานแต่งไว้ ในหัวข้อ ‘เธอคือ..แสงทองที่ส่องทาง’ มาลงเคียงกัน ขอให้ชื่นมื่นกันทุกคน
แสงส่องทาง 1
ทุกครั้งทุกครา ที่ฉันหลงทาง
งงงันกับทางชีวิตเบื้องหน้า
เหนื่อหน่าย อ่อนแรง ไร้หนทาง
ยืนอยู่กลางทางแยก ที่มืดมน
ทันใดนั้น ฉันมองเห็น
โคมไฟแรง ส่องประกาย
ฉายส่องไล่ความมืดมน
จาก ที่แห่งหนึ่ง
..บ้านของฉันเอง
มีพ่อและแม่ ยืนถือโคมไฟ
ส่องทางให้ ลูกเช่นฉัน
ทุกวี่ทุกวัน ..แสงไฟมิเคยเลือนลาง
แสงส่องทาง 2
เมื่อฉันเล็กๆ เป็นเด็กน้อยๆ
มือไม้ยังอ่อน ไม่รู้หนังสือ
มีมือ อ่อนโยน
ช่วยจับ ให้เขียน
เฝ้าเพียร สั่งสอน
โคมไฟของครู เปิดสว่างส่องทาง
ส่งต่อเป็นช่วงๆ
จากปอเตรียมน้อยๆ
จนฉันยืนผงาด
ยืนกอดปริญญาระหว่างอก
ครูคือโคมไฟ ส่องทางให้เด็กน้อยทุกคน
แสงส่องทาง 3
เป็นความบังเอิญ หรือโชคชะตา
ทางเดินของฉัน บรรจบพบเธอ
เธอให้ความรัก เธอให้ความหวัง
เธอให้ความพลัง ให้ฉันก้าวไปอย่างมั่นคง
รักของเธอสว่างไสว
พร้อมจะก้าวไปกับฉันทุกแห่ง
เธอคือ..แสงทองที่ส่องทาง
โคมไฟของโปรวองซ์ ฝรั่งเศส สวยคลาสสิค และโรแมนติก เอามากๆ อ้อยหวานชอบมากๆ ยิ่งบ้านเรือนเก่าแก่กับแสงอาทิตย์อัสดง บรรยากาศประทับใจไม่รู้ลืม
โคมไฟส่องทางเลียบแม่น้ำ ในระหว่างหุบเขา ที่เมืองไวซัน ลา โรมัน
โคมไฟอันนี้โค้งสวย อ่อนช้อยมาก ถนนสายนี้ทั้งสายมีโคมไฟและเสาไฟแบบนี้ยืนเรียงรายไปตลอดสาย สวยจริงๆ
สวยไหม?
กำแพงหินคลาสสิคของโรงละครโบราณที่เมืองออเร้นจ์ เป็นฉากหลังของโคมไฟสีดำสวย เข้ากันได้ดีจริงๆ
มองจากเมืองเก่าบนหน้าผา ตอนกลางคืนถ้ามองจากข้างล่างขึ้นมา คงจะงามมากๆ
โคมไฟบางอันเก่ามาก ยังมีที่วางเทียนไขติดอยู่ แล้วในตอนนี้ต้องเอาหลอดไฟสอดแทนเทียนไข ตอนกลางคืนมาเดินดูไฟพวกนี้สวยมาก ถ้าเป็นแสงเทียนคงจะงามกว่ามาก เพราะแสงเทียนมีขึ้นๆ ลงๆ เดี๋ยวริบหรี่ เดี๋ยวสว่างวาบ
ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข
ขอบคุณค่ะ
อ้อยหวาน
