ฉันไม่รู้ว่า...โลกของเธอนั้นเป็นสีอะไร?
แต่โลกของฉัน..เป็นสีชมพู
เพราะฉันได้เก็บเกี่ยวภาพความงามของทุ่งดอกไม้
เก็บไว้ทุกดอก ทะนุถนอมไว้ในใจ
ยามใดฟ้าหม่น ชีวิตเริ่มหมอง
ภาพดอกไม้สีชมพู ในใจฉัน...จะเริ่มทยอยกันออกมา
ปลอบประโลมใจฉัน.. ด้วยสีชมพู
แม้ว่าอ้อยหวานได้พบเจอกับเธอ ...ดอกซากุระ มาหลายครั้งหลายครา (อ่านครั้งล่าสุดได้ที่บล็อกนี้ ชีวิตคือการเดินทาง ตอน ดอกซากุระ..สัญลักษณ์แห่งชีวิตและความไม่ยั่งยืน ) แต่ทุกครั้งก็เจอพวกเธอ ตรงนั้นนิด ตรงนี้หน่อย กระปริบกระปรอย ไม่หนำใจ กลับไปอีกครั้งเมื่อต้นปีที่ผ่านมา ระหว่างทางกลับบ้านจากเมืองไทยไปแคนนาดา อ้อยหวานได้วางแผนนัดกับเธอๆ ครั้งใหญ่ แบบล้นหลาม และให้สะใจกันไปเลย ต้นซากุระของโตเกียวและพื้นที่ใกล้เคียงจะพากันบานเต็มที่ในช่วงอาทิตย์แรกของเดือนเมษายน ไปหลังจากวันเช็งเม้งหรือวันไหว้บรรพบุรุษกำลังพอดี บางแห่งอาจจะเริ่มโรยกันบ้างแล้ว เนื่องจากโดนสายฝนและพายุ
แต่ส่วนใหญ่กำลังสวยสะพรั่ง
สี่วันแรกเราพักกันที่โรงแรมริมแม่น้ำโอโอะคะกะวะ (Ookagawa) แห่งโยโกฮะมะ (Yokohama)
ซึ่งมีต้นซากุระยืนเรียงรายไปสุดสายตา ในช่วงต้นเดือนเมษายนต้นซากุระจะพากันออกดอกเบ่งบานเต็มต้น ซากุระของที่นี่เป็นซากุระพันธ์โซะเม โยะชิโนะ (Somei Yoshino) ซึ่งเป็นพันธ์ที่นิยมมากในประเทศญี่ปุ่น ดอกของซากุระพันธ์นี้มีสีชมพูอ่อนจนเกือบขาว และที่สำคัญคือ เวลาออกดอกเบ่งบานจะไร้ใบ ทำให้เป็นสีชมพูไปทั่วทั้งต้น
เข้าพักโรงแรมนี้เหมือนถูกแจ็คพอต เช้าก็ได้ชมเชยเธอ เย็นก็ได้ชมเธอ ค่ำก็ได้ชม ตอนกลางคืนตื่นไปเข้าห้องน้ำ ก็ได้ชะเฮ้อคอมองเธอจากหน้าต่างในห้อง ตีสามตีสี่ก็ยังไปยืนมองเธอ ไม่สะใจให้มันรู้ไป
อ้อยหวานยังเขียนบทความให้เว็ปเจเปนทราเวิล (Japan Travel) เป็นอีกเว็ปหนึ่งที่อ้อยหวานได้เขียนบล็อกและบทความกันมายาวนานหลายปี หากสนใจอ่านข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับแม่น้ำโอโอะคะกะวะ (Ookagawa) แห่งโยโกฮะมะ อ่านและดูรูปเพิ่มได้ที่ลิงค์นี้ค่ะ Ookagawa ในวันที่มีเธอ
สถานที่ชมดอกซากุระในโตเกียวและโยโกฮะมะนั้น มีอยู่หลายแห่งมาก แต่ละแห่งก็ให้บรรยากาศที่แตกต่างกันไป อาทิตย์แรกเราเน้นชมซากุระกันล้วนๆ แบบที่ไหนไม่มีสีชมพู เราไม่ไป!
วัดอิเคะกะมิ ฮอนมอน-จิ (Ikegami Honmon-ji) ของโตเกียว เป็นอีกสถานที่หนึ่งที่มีเธอ เดินขึ้นบันไดหินเกือบร้อยขั้น
ไม่เหนื่อยเลย เพราะมีเธอรออยู่
ในวันนั้นที่วัดมีงานแข่งขันวิ่งมาราธอน ทำให้มีผู้คนมากมายเต็มลานวัด ดังนั้นจึงเป็นวันดีที่พายุฝนจะเข้าร่วมงานด้วย ทั้งฝนและลมพากันมาให้ความหนาวสั่นแก่นักวิ่งและนักท่องเที่ยวที่มาชมดอกซากุระ
แล้วเราก็ได้ชม ‘สายฝนดอกซากุระ’ ภาพกลีบดอกไม้เบาบาง ลอยล่อง ร่วงล่น ลงดิน นั้น สวยงดงามไม่แพ้ดอกซากุระบนต้น แต่ไม่สามารถบันทึกในภาพถ่ายได้
วัดอิเคะกะมิ ฮอนมอน-จิ (Ikegami Honmon-ji) นี้เป็นวัดเก่าแก่หลายร้อยปี ภายในวัดมีสุสานเก่าแก่ พร้อมกับต้นซากุระสีชมพู สร้างบรรยากาศที่ สวย เศร้า และสงบ ในคราวเดียวกัน
ถึงเวลา.. ซากุระ When cherry blossoms
ล่วงหล่นโปรยปราย scatter
ไม่มีคำว่า..เสียใจ no regrets
กลอนไฮกุของท่านอิสสะ (Issa)
อ่านข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ อิเคะกะมิ ฮอนมอน-จิ ในฤดูดอกซากุระ
สวนซานเคเอ็น (Sankeien Garden) แห่งโยโกฮะมะ เป็นสวนญี่ปุ่นที่สวยงามในทุกฤดูกาล ยิ่งเป็นฤดูสีชมพูก็ยิ่งสวยกันไปใหญ่ เสียดายอ้อยหวานทำไฟล์ของวันนี้หาย ไม่รู้หายไปไหน ไฟล์ที่มีรูปถึงหนึ่งร้อยรูป ละลายหายไปในอากาศ เหลืออยู่ไม่กี่รูปที่อ้อยหวานโพสไว้ในเฟสบุค เศร้าเลย!!!!
สวนซานเคเอ็นนี้เป็นสวนญี่ปุ่นเก่าแก่ พร้อมทั้งเป็นพิพิธภัณฑ์กลางแจ้งไปในตัว เป็นแหล่งรวมของบ้านและอาคารเก่าแก่ซึ่งถูกขนย้ายมาจากถิ่นฐานดั้งเดิม เช่น เจดีย์สามชั้นจากวัดเก่าแก่ในเมืองเกียวโต และ วิลล่าแบบญี่ปุ่นดั้งเดิมอีกหลายหลัง และที่ถูกใจอ้อยหวานก็คือ โคมไฟหิน ในสวนมีเป็นร้อย ต่างแบบ หลากสไตล์ อ้อยหวานเก็บรูปโคมหินมาทุกอัน แต่รูปหายหมด...
เป็นสวนที่สวยมากจริงๆ
อ่านข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ ตระการตา..สวนซานเคเอ็น
สถานที่ชมดอกซากุระสุดท้ายที่จะเขียนถึงในบล็อกนี้ และเป็นอีกแห่งหนึ่งที่ประทับใจอ้อยหวานมากมาย จากสนามม้าเก่าแก่ในอดีต กลายร่างเป็นสวนสวย ที่จุเต็มไปด้วยสีชมพูในฤดูดอกซากุระ
สวนป่าเนะกิชิ (Negishi Forest Park) แห่งเมืองโยโกฮะมะ เป็นสวนที่มีพื้นที่กว้างใหญ่ และมีสนามหญ้าเขียวขจีลาดไปสู่ป่าต้นซากุระ ชาวบ้านแถบนี้พาลูกพาหลานมาฮานามิ (ชมดอกไม้) กัน ไม่ว่าจะนั่งชม นอนชม ปูเสื่อ ขนกล่องอาหารเบ็นโตะ และเหล้าสาเกมาปิคนิก ให้บรรยากาศที่แตกต่างจากที่อื่นๆ สวย สงบ และผ่อนคลาย
ต้นซากุระของที่สวนนั้นทั้งสูงทั้งใหญ่ แผ่กิ่งก้านออกไปทุกทิศทุกทาง ส่วนดอกนั้นเล่า ชวนให้อยาก ‘กรี้ดดดดดด’ ไปก้องป่า
ไปนั่งชมในป่าซากุระ ก็ให้บรรยากาศอีกแบบหนึ่ง
ไปญี่ปุ่นคราวนี้ มีน้องสาวไปกับเราด้วย ได้ลั่นล้าและชื่นมื่นหัวใจกันทุกคน เราให้คะแนนสวนป่าเนะกิชิไปเลยเต็มสิบ สวยมากๆ มีที่กว้าง และมีคนน้อยกว่าที่อื่นๆ
อ่านข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ ตกหลุมรักป่าสีชมพูของโยโกฮะมะ
ที่สวนมีทุ่งดอกเรพซีดสีเหลืองสดตัดกับสีชมพูได้อย่างงดงาม
ถ่ายรูปเซลฟี่ก็ออกมาดูดี การันตี
โปรดติดตามอ้อยหวานเล่าเรื่อง “ก้าวเท้าที่นำไป ” ในตอนต่อไป
อ่าน “ก้าวเท้าที่นำไป ” ตอนแรก
ก้าวเท้าเดิน..ตามเสียงเรียกร้องของหัวใจ
สองล้อเที่ยวชมวิถีชีวิตเมืองคอน 1
สองล้อเที่ยวชมวิถีชีวิตเมืองคอน 2
ขอให้เพื่อนๆ มีแต่ความสุข
อ้อยหวาน