ก้าวเท้าออกไป ก้าวเท้าเดินออกไปเถิด ฉันขอร้อง
ออกไปสัมผัสความงามแห่งสายลม
ไปตกตลึงพรึงเพริด กับสิ่งมหัศจรรย์ของโลก
ด้วยจิตใจที่น่าพิศวงของเด็กน้อย
Go out, go out I beg of you
And taste the beauty of the wild.
Behold the miracle of the earth
With all the wonder of a child.
-Edna Jaques นักเขียนชาวแคนนาดา
ไม่ว่าจะเป็นที่ไหน บนจุดใดของโลกนี้ ทุกๆ สถานที่ ต่างก็มีเรื่องราว มีประวัติ มีความงาม ที่จะบอกกล่าว และนำเสนอแก่นักเดินทาง การอ่านหนังสือ ดูหนัง ดูทีวี ที่เกี่ยวกับสถานที่แต่ละแห่ง มันเป็นเพียงอาหารว่างลองท้อง แต่การพาตัวเองออกไปที่นั่น ไปสัมผัส จมแช่ กับบรรยากาศ ความงดงาม ที่แตกต่าง เป็นเอกลักษณ์ของแต่ละท้องถิ่น คือการได้ทานอาหารจานหลัก แถมของหวานครบสูตร
การปั่นจักรยานเที่ยว ที่ไหนๆ ก็เที่ยวได้ มีเวลาน้อย ก็เที่ยวแถวบ้าน มีเวลามาก ก็ไปเที่ยวแถวบ้านคนอื่นไกลออกไป ต่างอำเภอ ต่างจังหวัด ต่างประเทศ หรือต่างทวีป ไปดูสิว่าเพื่อนร่วมโลกของเรา เขากินอยู่กันอย่างไร ทำสวนปลูกต้นไม้อะไร มีวิถีชีวิตเยี่ยงไร อย่ามัวนอนแช่จมอยู่กับบ้าน ก้อ..ชีวิตคือการเดินทาง
จากสงขลาก็ถึงเวลาปั่นย้อนกลับไปยังจุดเริ่มต้นของทริปนี้ เรามีเวลาสามวัน และไม่รีบร้อนไปไหน เพื่อหลีกเหลี่ยงถนนสายหลัก เราจึงกลับไปที่ท่าแพขนานยนต์ ซึ่งตั้งอยู่ตรงปลายสุดของทะเลสาบสงขลาอีกครั้ง บอกลาเมืองสองทะเล ขึ้นแพ ข้ามกลับไปยังฝั่งอำเภอระโนด แล้วปั่นไปบนถนนสายเล็กสายน้อย ผ่านเทือกสวนไร่นา
แถวที่มีชื่อว่า บ้านมะม่วงงาม งามจริงๆ ห้อยระย้าอย่างนี้ไปตลอดทาง
แล้วเราก็ข้ามสะพานไปยังเกาะนางคำ หนึ่งในเกาะที่ใหญ่ที่สุดในทะเลสาบสงขลา ซึ่งเป็นเขตของจังหวัดพัทลุง เมืองมโนราห์
เส้นทางที่เราเลือกปั่น ต้องข้ามสะพานกันหลายแห่ง จากเกาะนางคำข้ามไปยังเกาะเล็กๆ ที่ไม่มีชื่อ จากนั้นก็ข้ามไปยังเกาะหมาก พื้นที่ส่วนใหญ่ของทั้งสองเกาะจะเป็นสวนปาล์ม ทำให้มีรถบรรทุกปาล์มคันโตๆ วิ่งผ่านไปมาอยู่หลายคัน แต่ทุกคันก็ฝึกมาดี เป็นมิตรกับจักรยาน ชลอความเร็วเมื่อวิ่งผ่านเรา คงเป็นเพราะแถบนี้เขากำลังพัฒนาให้เป็นพื้นที่ปั่นจักรยานท่องเที่ยว การท่องเที่ยวสีเขียว เพื่อโลกที่น่าอยู่
ภาพที่มองเห็นจากที่พักของเรา เบดแอนด์โบ๊ท อ่าวพะยูน รีสอร์ท ริมทะเลสาบสงขลา อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง อ้อยหวานคิดว่าคงเป็นเกาะสี่ เกาะห้า
**********
หมู่เกาะสี่ เกาะห้า เป็นหมู่เกาะหินปูนซึ่งตั้งอยู่ในทะเลสาปสงขลาตอนใน ตำบลเกาะหมาก อำเภอปากพะยูน อยู่ห่างจากเกาะหมากไปทางทิศตะวันตกประมาณ 1.6 กม. สาเหตุที่เรียกว่า "เกาะสี่เกาะห้า"เนื่องจากเมื่อมองจากทิศใต้และทิศเหนือจะเห็นเป็นเกาะสี่เกาะ แต่ถ้ามองจากทิศตะวันตกจะเห็นเป็นเกาะห้าเกาะ จึงเรียกว่า เกาะสี่เกาะห้า
หมู่เกาะสี่เกาะห้า ประกอบด้วยเกาะเล็กเกาะใหญ่มากมาย เช่น เกาะท้ายถ้ำดำ เกาะร้านไก่ เกาะรูสิม เกาะหน้าเทวดา หรือเกาะมวย เกาะกันตัง เกาะป้อย เกาะตาใส เกาะยายโส เกาะกระ เกาะราบ ซึ่งเป็นดินแดนประวัติศาสคร์ ธรรมชาติสมบูรณ์ บริเวณทะเลสาบพัทลุง-สงขลา-นครศรีธรรมราช เป็นที่ก่อกำเนิดชุมชน อารยธรรม ศิลปวัฒนธรรมนับพันปี และสืบเนื่องมาเป็นวิถึชีวิตปัจจุบัน ผสมผสานกับวัฒนธรรมสมัยใหม่
นักท่องเที่ยวสามารถเข้าชมถ้ำรังนกนางแอ่นธรรมชาติได้ และมีเรือนำชมเกาะต่างๆ และมีที่พักรองรับนักท่องเที่ยวบนเกาะ ติดต่อที่โทร. 0 9812 1276, 0 1599 7778
ติดต่อสอบถาม:ททท. สำนักงานหาดใหญ่ 0 7423 1055, 0 7423 1055, 0 7423 8518
ขอบคุณข้อมูล และอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมที่ http://www.touronthai.com/article/3340
เช้าวันรุ่งขึ้น เราปั่นไปบนถนนเลียบทะเลสาบเกือบตลอดสาย ป้ายข้างถนนที่เป็นรูปแบบนี้ หาดูไม่ได้ง่ายๆ นะจ้ะ
แถบนี้เขานิยมเลี้ยงวัวชน เช้าๆ อย่างนี้ก็ต้องพามาออกกำลัง เดินเรียงแถวกันมากมายหลายคนและหลายตัว
อยากแวะที่ไหน ก้อแวะได้ตามใจฉัน
วิวเกาะต่างๆ ในทะเลสาบสงขลา
ใกล้ถึงที่พัก บริเวณที่คลองปากประ ไหลลงสู่ทะเลสาบสงขลา
ที่ซุกหัวนอนสองคืนของเรา ถูกใจกันมากมาย มีร้านอาหารที่แสนอร่อย เงียบสงบ ราคาพอเหมาะ คืนนั้นพายุเข้า แต่เรานอนหลับสบาย ไม่มีน้ำฝนรั่วซึม
เช้าวันรุ่งขึ้นฟ้าฝนไม่เป็นใจ สำหรับชมวิวพระอาทิตย์ขึ้น แต่ไม่เป็นไร เรายังพักอยู่ที่นี่อีกหนึ่งคืน แสงหม่นหมองแบบนี้ ก็ดูสวยไปอีกแบบหนึ่ง
ถึงฝนจะตก แต่ฟ้าไม่ร้อง หลังอาหารเช้า สองจักรยานก็ออกทัวริ่ง วันนี้ไม่เร่งรีบ ไม่มีกระเป๋า เพราะเราจะกลับมานอนที่เดิม วันนี้อาจจะตั้งชื่อว่าทัวร์ลุยโคลน เพราะถนนหลังที่เราผ่านไป ส่วนใหญ่จะเป็นถนนดินลูกรัง ได้ฝนนิดๆ หน่อยๆ ก็เละ เส้นทางวิ่งซอกแซกผ่านนาข้าว สวนปาล์ม และหมู่บ้านน้อยใหญ่
เห็นยายนั่งสานกระจูด ก็แวะดูอยู่พักใหญ่
*********
กระจูด หรือ จูด (ชื่อวิทยาศาสตร์: Lepironia articalata) เป็นพันธุ์ไม้จำพวก "กก" (Sedge) ลักษณะลำต้นกลมสีเขียวอ่อน ดินสอดำ สูงประมาณ 1 - 2 เมตร ออกดอกเป็นกระจุกแน่นคล้ายดอกกระเทียมที่ข้างลำต้นใกล้ยอดกระจุกหนึ่ง แต่มีช่อดอกปลายลำต้นอีกหนึ่งช่อซึ่งมีใบเล็กประกอบช่อด้วย กระจูดชอบขึ้นในพื้นที่น้ำขังซึ่งเรียกว่าโพระหรือพรุ มีถิ่นกำเนิดจากทางเกาะมาดากัสการ์ มอริเซียส ลังกา สุมาตรา แหลมมาลายู และหมู่เกาะต่าง ๆ ในแหลมมาลายู อินโดจีนตอนริมฝั่งทะเล ฮ่องกง บอร์เนียว ตลอดถึงออสเตรเลีย ริมฝั่งตะวันออก
การใช้ประโยชน์
ต้นกระจูด นำไปฝึ่งแดดให้แห้งสนิท สามารถนำมาผลิตงานจักสานเป็น เสื่อปูรองนั่งที่เรียกกันว่า 'เสื่อกระจูด'หรือ 'สาดกระจูด'โดยการสานเสื่อกระจูดโดยทั่วไปนิยมสานลวดลาย มาตรฐาน คือ ลายขัดสอง หรือลายขัดสาม และมีการพัฒนาดัดแปลงลวดลาย เช่น ลายลูกแก้ว ลายดาวล้อมเดือน ลายดอกจัทนทร์ ลายก้านต่อดอก ลายโคม ลายแก้วเนื่อง ลายแก้วบ้านดอน ลายตัวหนังสือ เป็นต้น และมีการทำผลิตภัณฑ์เช่น สายกระเป๋าเครื่องใช้ต่าง ๆ ใช้ทำใบเรือ ทำเชือกผูกมัด
แหล่งผลิตที่สำคัญ อยู่ที่หมู่บ้านทะเลน้อยจังหวัดพัทลุง หมู่บ้านบ่อกรัง จังหวัดสุราษฎร์ธานี หมู่บ้านสะกอม จังหวัดสงขลา หมู่บ้านทอนทอน จังหวัดนราธิวาส ปัจจุปันมีการผลิตจำหน่ายมาก ใน ตำบลเคร็ง อำเภอชะอวด จังหวัดนครศรีธรรมราช
ขอบคุณข้อมูลจาก วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อันนี้คงจะเป็นกระเป๋าใบสวย ในอนาคต พัทลุงมีแหล่งจำหน่ายผลิตภัณฑ์เครื่องจักรสานจากกระจูดอยู่หลายแห่ง แหล่งใหญ่คงจะเป็นบริเวณหน้าอุทยานนกน้ำทะเลน้อย
เจอต้นนี้ก็ต้องหยุดอีกครั้ง เป็นต้นไม้ที่ทำให้อ้อยหวานหวลระลึกถึงอดีตอันไกลโพ้น สมัยเด็กๆ ชอบทานลูกโทะ ลูกไม้ที่ไม่มีขายในตลาด อยากกินต้องลุยทุ่ง ลุยดง หาเก็บกินเอาเอง ลูกมีลักษณะคล้ายบลูเบอรี่ของฝรั่ง แต่ผิวมีขนเล็กๆ ไม่เรียบเหมือนบลูเบอรี่ เสียดายที่ไม่มีลูกไหนสุกให้เก็บกินได้เลย
*****
โทะหรือทุ หรือพรวด หรือพรวดกินลูก มีชื่อวิทยาศาสตร์: Rhodomyrtus tomentosa เป็นพืชในวงศ์ Myrtaceae กิ่งอ่อนและยอดอ่อนมีขนสีขาว ใบเดี่ยว ไม่ผลัดใบ ใบอ่อนและดอกมีผงรังแคสีขาวหรือเหลืองปกคลุม ใบเหนียวคล้ายหนัง ผิวใบด้านบนเป็นมัน ผิวใบด้านล่างมีผงรังแค เส้นใบนูน ดอกช่อ ออกตามง่ามใบ สีม่วงแกมชมพู ดอกแก่สีขาว ผลเดี่ยว กลม กลีบเลี้ยงติดทน ผลสดแบบมีเนื้อหลายเมล็ด สีดำแกมม่วง มีผงรังแคปกคลุม รสหวาน มีเมล็ดมาก ผลแก่สีม่วงคล้ำถึงดำ แบ่งเป็น 2 พันธุ์ คือ
var. tomentosa พบในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และจีนตอนใต้ มีผงรังแคสีขาวปกคลุม
var. parviflora พบในอินเดียและศรีลังกา ใบมีผงรังแคสีครีมหรือสีเหลืองปกคลุม
การใช้ประโยชน์
ไม้ใช้ทำเครื่องมือประมง ผลรับประทานได้เมื่อดิบรสฝาด สุกจัดรสหวาน หรือเป็นอาหารนก บางพื้นที่ใช้ทำแยมและเยลลี ในมาเลเซียใช้ผลแก้ท้องเสียและปวดท้อง ในอินโดนีเซียใช้ใบตำละเอียด พอกรักษาแผล ยางเหนียวจากเนื้อไม้สีดำ ใช้ทาฟันและคิ้วให้ดำ ในชวาใช้เป็นไม้ประดับ
ขอบคุณข้อมูลจาก วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นาข้าวเขียวขจี นี่ขนาดต้นเดือนเมษยน ทางใต้ยังมีฝนหลงฤดู
เช้าของอีกวัน แสงสียามเช้าอันงดงามตระการตา ได้ยินไหม? ได้ยินเสียงของความเงียบสงบ และความงามที่ธรรมชาติสร้างสรรไหม?
เวลาผ่านไปไม่กี่นาที ก็เริ่มมีชาวบ้านมาจับจองยอหาปลาหากุ้งกัน ที่จริงเขามีบริการนั่งเรือออกไปชมพระอาทิตย์ และดูนกกันในตอนเช้า แต่อ้อยหวานไม่นิยมเรือหางยาว มลพิษทางเสียง อยากบอกว่าเกือบได้ตำแหน่งเรือที่มีเสียงดังมากที่สุด ลำก็ไม่ใหญ่โต แต่เสียงใหญ่เกินตัวมากมาย ไปถึงไหน ความสงบแตกกระจุยกระจาย
เที่ยงของวันนั้น ท่านแม่และน้องสาวเอารถมารับเรากลับบ้าน ก็ต้องเก็บภาพเป็นที่ระลึกกันหน่อย แถมแวะทานอาหารกลางวันแกล้มวิวงามๆ กันด้วย ขอบคุณมากค่ะ
หลังจากวันเช็งเม้งหรือวันไหว้บรรพบุรุษ ช่วงเทศกาลที่อ้อยหวานห่างหายไปนานหลายสิบปี เราก็บอกลาพ่อแม่ พี่น้อง และจักรยานทั้งสองคัน บินลัดฟ้าสู่แดนอาทิตย์อุทัย เพราะอ้อยหวานมีนัดไว้กับหัวใจ (อีกแล้ว)
ก้าวเท้าออกไป ก้าวเท้าเดินออกไปเถิด ฉันขอร้อง
ออกไปสัมผัสความงามแห่งสายลม
ไปตกตลึงพรึงเพริด กับสิ่งมหัศจรรย์ของโลก
ด้วยจิตใจที่น่าพิศวงของเด็กน้อย
โปรดติดตามอ้อยหวานเล่าเรื่อง “ก้าวเท้าที่นำไป ” ในตอนต่อไป
อ่าน “ก้าวเท้าที่นำไป ” ตอนแรก
ก้าวเท้าเดิน..ตามเสียงเรียกร้องของหัวใจ
สองล้อเที่ยวชมวิถีชีวิตเมืองคอน 1
สองล้อเที่ยวชมวิถีชีวิตเมืองคอน 2
ขอให้เพื่อนๆ มีแต่ความสุข
อ้อยหวาน