คุยเฟื่องเรื่อง ‘พริก’

หมวดหมู่ของบล็อก:

Keywords:

ห่างหายไปเนิ่นนาน คงต้องโทษอาการ ‘หมดไฟ’ หรือหมดมุขที่จะเขียน เลียวหน้าดูหลัง โอ้..อ้อยหวานเขียนอยู่ตรงนี้ ที่ บ้านสวนพอเพียง มาเนิ่นนานหลายปีแล้วนะ เบื่อ (อ่าน) กันบ้างไหมเอ่ย! อย่ากระนั้นเลย ก่อนที่เชื้อไฟจะดับมอด ขอลองเติมเชื้อเพลิงอีกสักนิด ด้วยความเผ็ดร้อนของน้องพริก

คิดถึงจึงมาหา.. ขอเผ็ด..และ..แสบ อีกสักครั้งจากอ้อยหวาน

พริก ที่ภาษาอังกฤษเรียกว่า chili pepper นั้นมีชื่อทางพฤกษศาสตร์ว่า Capsicum annuum เป็นพืชในวงศ์ Solanaceae สกุล Capsicum มีถิ่นกำเนิดในอเมริกากลางและอเมริกาใต้ แต่วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี ได้จำเพาะเจาะจงลงไปเลยว่ามาจากเม็กซิโก และได้แพร่หลายไปพื้นที่อื่นๆ ทั่วโลกหลังจากที่ประเทศสเปนและโปรตุเกสได้เดินเรือสมุทธออกไปค้นพบดินแดนใหม่แห่งนี้ ในศตวรรษที่ 15

ส่วนในทวีปเอเชียนั้นน้องพริกมาเผยโฉมเปิดตัวประมาณศตวรรคที่ 16 เธอมาพร้อมกับเรือของชาวโปรตุเกส มาถึงเมืองไทยเธอก็ดังเป็นพลุแตกครอบครองใจและถูกปากของชาวไทยเสียจนหมดสิ้น เผลอๆ คนที่ไม่รู้เรื่องราวในอดีต อาจจะนึกว่าเธอมีถิ่นฐานในเมืองไทยมาตั้งแต่เกิด

คำว่า annuum มาจากภาษาละตินมีความหมายว่า “annual” หรือ ปี หรือ ล้มลุก แต่จริงๆ แล้วพริกไม่ได้เป็นพืชล้มลุก แต่สามารถขึ้นเติบโตได้หลายปี

พริกมีดอกเดี่ยว สีขาวหม่น หรือบางสายพันธ์จะมีสีม่วงจางๆ และสามารถเติบโตได้สูงถึง 60 ซม.

พริกได้เป็นอาหารของชาวอเมริกากลางและใต้มาตั้งแต่ 7500 ปีก่อนคริสตศักราช และไม่นานมานี้มีการขุดพบเครื่องปั้นดินเผาอายุกว่า 6000 ปี ในประเทศเม็กซิโกที่มีล่องรอยของพริกปรากฏอยู่

คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส นักสำรวจและนักเดินเรือชาวเสปนผู้ค้นพบทวีปอเมริกา และอาจจะเป็นชาวยุโรบคนแรกที่มาพบเจอกับน้องพริก เจอปุ๊บ ชิมป๊บ คุณเธอก็ตั้งชื่อเรียกพริกน้องใหม่ว่า เปปเปอร์ (pepper) เพราะมีรสชาติคล้ายกับ pepper (Piper nigrum) หรือพริกไทยที่ฝรั่งชาติยุโรบรู้จักกันดี ทั้งๆ ที่เป็นพืชคนละชนิดกันเลย ทำให้ชื่อมาฟ้องกันกับพริกไทย (pepper) ต่อมาก็มีการใส่ชื่อ ชิลี่ ลงหน้า เปปเปอร์ กลายมาเป็น chili pepper

พริกอาจจะเปรียบได้กับมนุษย์ที่มีหลายเชื้อชาติ หลายเผ่าพันธ์ หลายรูปร่าง หลากสีสัน จนไม่มีใครรู้ว่าในโลกนี้มีพริกกี่ชนิดกันแน่ เอาอย่างง่ายที่สุดปวดหัวน้อยที่สุด ก็คือการแบ่งพริกออกเป็นกลุ่มใหญ่ๆ ได้สามกลุ่ม คือ พริกระฆัง (bell pepper) พริกหวานหรือพริกหยวก (sweet peppers) และพริกเผ็ด (hot peppers) และบางครั้งบางกลุ่มก็รวมเอาพริกระฆัง (bell pepper) และพริกหวานหรือพริกหยวก (sweet peppers) เข้ากลุ่มเดียวกัน ยิ่งง่ายกันไปใหญ่

มาตราวัดความร้อนแรงหรือความเผ็ดของพริกคือ Scoville heat units หรือตัวย่อว่า SHU กรรมวิธีวัดมีมาอย่างไรก็ต้องไปหาอ่านเอาเองได้ ที่นี่

เพราะมันค่อนข้างจะยุ่งยากซับซ้อน เราๆ ทั่วไปรู้แล้วปวดหัวเปล่าๆ ปล่อยให้นักวิทยาศาสตร์เขาจัดการกันเองดีกว่า

ตัวอย่างค่า SHU ความร้อนแรงของพริกต่างๆ ค่าตัวเลขยิ่งสูงขึ้นความเผ็ดร้อนก็ยิ่งมากขึ้น

พริกระฆัง (bell pepper) = 0 SHU

พริก New Mexico green = 70,000 SHU

พริกเฟรสโน่ (Fresno) และพริกจาลาปีโน่ (Jalapeño) = 3,500-10,000 SHU

พริก Cayenne และพริก Serenade =30,000-50,000 SHU

พริกพิริ พิริ (Piri piri) =50,000-100,000 SHU

พริกฮาบานีโร (Habanero) และพริกตานก (Birds Eye) =100,000–350,000 SHU

พริกนากา (Naga) = 855,000-2,200,000 SHU

พริกขี้หนูของเมืองไทยก็คงจะอยู่ในระดับพริกตานก (Birds Eye)

ที่นี้ก็มาถึงพริกที่เผ็ดที่สุดในโลกถึงกับเข้าทะเบียนในหนังสือบันทึกสถิติโลกกินเนสส์ หรือ กินเนสส์บุ๊ค พริกแคโรไลน่า รีฟเปอร์ (Carolina Reaper) แห่งสหรัฐอเมริกา ซึ่งมีค่าความร้อนแรงถึง 2.2 ล้าน SHU

...โอ้แม่เจ้า เธอเร่าร้อนจริงๆ แค่ดูรูปก็รู้ว่าเธอแน่มาก กินเข้าไปแล้วอาจจะงิกงอเหมือนเธอก็เป็นไปได้

พริกคาโรลิน่า รีฟเปอร์ ถือกำเนิดในที่เมืองร็อค ฮิลล์, เซาท์ แคโรไลน่า สหรัฐอเมริกา

เมื่อมีพริกที่เผ็ดที่สุดในโลก ก็ต้องมีคนชนะเลิศได้ตำแหน่งคนกินพริกที่เผ็ดที่สุดในโลก การแข่งขันนี้มีขึ้นในวันที่ 24 เมษายน 2016 นี้เอง ในงาน New York City Hot Sauce Expo หรือมหกรรมซอสพริกแห่งเมืองนิวยอร์ก ที่จัดขึ้นที่บรู๊คลิน (Brooklyn) นิวยอร์ก คุณ Wayne Algenio เธอกินพริกแคโรไลน่า รีฟเปอร์ ไป 22 ดอก ภายในระยะเวลา 60 วินาที (และยังมีชีวิตอยู่!!!)

ขอจบเรื่องพริกๆ ไว้เพียงนี้