เวลาไปปั่นจักรยานหรือไปเที่ยวที่ไหนๆ กิจกรรมโปรดของอ้อยหวาน คือ สอดสายตาแอบดูบ้านช่อง สวนหน้าบ้าน หลังบ้านว่าเขามีอะไร ปลูกอะไรกันบ้าง
โดยเฉพาะเวลาไปปั่นจักรยานเที่ยวต่างประเทศ ต่างเมือง การได้แวะดูบ้าน ดูเมือง ตามชนบท เป็นสิ่งที่ชอบมาก
ปั่นจักรยานเที่ยว ทำให้สามารถหยุดได้ทุกที่ทุกแห่งที่อยากหยุด โดยไม่รบกวนชาวบ้านชาวช่อง
ไปไหนมาไหนกับจักรยาน มีข้อดีอีกอย่างหนึ่งคือ ได้รับมิตรภาพได้ง่าย คงเป็นเพราะความสมถะ ความเรียบง่าย ที่จักรยานสื่อออกมา ไร้มลพิษ ไร้เสียงรบกวน ผ่านมาและจากไปอย่างสงบ
บ้านเก่าๆ เมืองเก่าๆ ในโปรวองซ์ ก็เช่นกัน มีจักรยานสองคันผ่านไปชื่นชม มาแล้วก็จากไป เก็บมาแต่ความทรงจำ และรูปภาพ
บ้านเก่าๆในโปรวองซ์ มีสิ่งสวยมีเสน่ห์หลายอย่าง บ้านหินเก่าแก่มีเสน่ห์ในตัวอยู่แล้ว เสริมด้วยประตูและหน้าต่าง
เรียบง่ายตามศิลปะของโปรวองซ์ ยิ่งทำให้น่าชมน่ามอง
บ้านแต่ละหลังแม้จะมีเนื้อที่แสนจำกัด แต่ก็ปลูกต้นไม้ดอกไม้กันอย่างน่าชม
ง่ายๆแต่งดงาม
ทุกอย่างดูลงตัว เรียบๆ แต่มีเสน่ห์
แม้แต่ต้นไม้เหล็ก ยังน่ามอง ถ้าเป็นอ้อยหวานจะปลูกดอกไม้เล็กๆ ในทุกกระถาง
บ้านหิน..ประตูไม้สีชมพูหวาน ชวนมอง
ร้านขายของเก่า.. บ้านเก่า..ต้นไม้เก่า.. บรรยากาศเข้ากันมากๆ
บ้านหินแบบนี้ในบ้านเย็น น่าอยู่ ยิ่งมีต้นไม้เยอะ ไม่ต้องติดแอร์เลย
บ้านเก่าหลังนี้ รวมต้นไม้ ดอกไม้ สัญญลักษณ์ของโปรวองซ์ไว้หมด ลาเวนเดอร์ เถาองุ่น และเถากุหลาบ
ประตูทางเข้าสวน ของโบสถ์เก่า อายุเกือบพันปี ประตูเปิดไว้ครึ่งบาน เหมือนเชื้อเชิญให้เข้าไปชม
แล้วไม่ผิดหวังเลย สวนสวย น่าชม ซุ้มองุ่นออกดอกดกเต็ม อีกไม่นานคงมีพวงองุ่นห้อยระย้า
เถาวิสทีเรีย (Wisteria) หมดดอกแล้ว แต่ก็ยังสวย แต่งหน้าร้านให้ชวนมอง
ประตู หน้าต่างของบ้านที่นี่ ไม่มีมุ้งลวด หรือ ราวเหล็กไว้ขังตัวเองในบ้าน ที่โปรวองซ์นี่ไม่มียุงหรือแมลงเลย นอนเปิดหน้าต่างกันสบาย
หน้าต่าง บ้านโปรวองซ์ ก็ประดับด้วยกระถางดอกไม้ เรียบง่าย แต่สวยงาม
กระถางหินแบบนี้ อ้อยหวานชอบมาก ดูเป็นธรรมชาติ เสริมด้วยดอกโลบีเลีย (Lobelia) สีน้ำเงินเข้ม สวยจัง
ส่วนหน้าต่างบานนี้ มีกระถางหินประดับด้วยดอกร็อค เดซี่ (Rock Daisy) ใบของดอกร็อค เดซี่ มีลักษณะเหมือนใบเฟิร์นแอสพารากัส (asparagus fern) สีเขียวอ่อนเข้ากับดอกสีม่วงน่ารัก
มุมนั่งเล่นของใครคนหนึ่ง…ซึ่งถูกแอบมอง
ประตูตัน???
ประตูของร้านขายดอกไม้ ขายทั้งดอกไม้สดและดอกไม้ประดิษฐ์ พอปิดร้านก็เก็บดอกไม้ข้าวของหมด แต่ประตูร้านก็ยังมีเสน่ห์
น็อค..น็อค..น็อค..
…มาทำไม
…มาซื้อดอกไม้
…ดอกอะไร
ใครเคยเล่นการละเล่นพื้นบ้านแบบนี้บ้าง ประตูของร้านนี้ทำให้อ้อยหวานคิดถึงการละเล่นหรือเกมส์พื้นบ้านที่เคยเล่นในวัยเด็ก …หลายปีมาแล้วไม่อยากนับเลย เป็นการละเล่นพื้นบ้านที่สนุกตั้งแต่ตอนแรกที่ต้องเลือกว่าจะเป็นดอกไม้อะไรดี จนถึงตอนที่ต้องวิ่งหนี ถ้าคนซื้อทายถูก หากถูกจับได้ก็ต้องมาเป็นคนซื้อ
ปั่นจักรยานที่ชนบทโปรวองซ์ทำให้นึกถึงความเรียบง่ายในวัยเด็ก มองไปทางไหนก็เห็นไปสุดฟ้าสุดภูเขา ไม่มีคอนโดบัง มีร้านเล็กร้านน้อยหรือตลาดนัดให้จับจ่ายซื้อของ ไม่ใช่ คาร์ฟูร์ บิ๊กซี หรือ เทสโก้
โปรดติดตามอ้อยหวานเล่าเรื่องปั่นจักรยานตามเก็บฝันในตอนต่อไป
อ่านปั่นจักรยานตามเก็บฝัน ตอนแรกๆได้ที่นี่่ค่ะ
http://www.bansuanporpeang.com/node/26727
http://www.bansuanporpeang.com/node/26740
http://www.bansuanporpeang.com/node/26748
http://www.bansuanporpeang.com/node/26759
http://www.bansuanporpeang.com/node/26772
http://www.bansuanporpeang.com/node/26785
http://www.bansuanporpeang.com/node/26814
http://www.bansuanporpeang.com/node/26834
http://www.bansuanporpeang.com/node/26854
ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุขค่ะ
ขอบคุณค่ะ
อ้อยหวาน