สองอาทิตย์ก่อน อ้อยหวานมีโอกาสไปเยี่ยมลูกชาย ซึ่งเรียนหนังสืออยู่ที่เมืองโตรอนโต (Toronto) เมืองที่ใหญ่เป็นอันดับหนึ่งของแคนนาดา โตรอนโตเป็นเมืองหลวงของรัฐหรือภูมิภาค (Provincial) ออนตาริโอ (Ontario)
เก่ากับใหม่ ศาลากลางเมืองโตรอนโต (เก่า) กับตึกระฟ้าข้างเคียง
ศาลากลางเมืองโตรอนโต (เก่า) สร้างขึ้นในปี 1889 สังเกตุได้เลยว่า ไม่ว่าที่ไหนในโลกคนสมัยก่อนพิถีพิถัน ละเอียดลออ มากกว่าคนในปัจจุบัน ตึกรามบ้านช่องจะสวยงามกว่าเยอะ
ตึกระฟ้าสมัยใหม่เป็นได้แค่กระจกเงา
ยามค่ำคืน โตรอนโตก็เช่นเดียวกับเมืองใหญ่ๆ ทั้งหลาย ประดับประดาด้วยแสงไฟ
บ้านเก่าๆ ซึ่งไม่รู้ว่าจะอยู่ตรงนี้ได้อีกนานแค่ไหน? ก่อนที่จะถูกทุบทิ้ง เปิดทางให้ตึกหรือคอนโดใหม่
ตลาดเค็นซิงตัน (Kensington) ร้านค้าส่วนมากจะเป็นพวก บูติก ร้านเสื้อผ้าวินเทจ ร้านอาหาร คาเฟเก๋ๆ ของพวกฮิปปี้
และเต็มไปด้วยศิลปะบนกำแพง ‘กราฟฟิตี้’ (graffiti) อันนี้สีสวยมาก
คำว่า ‘กราฟฟิตี้’ (graffiti) เป็นคำศัพท์ที่มาจากภาษากรีก grafito ซึ่งแปลว่าการเขียนภาพลงบนผนังหรือกำแพงในสมัยโบราณ โดยที่รู้จักกันทั่วไปจะมีลักษณะของการพ่น (bombing) เซ็นชื่อ หรือเป็นการเซ็นลายเซ็น โดยเริ่มต้นจากเมืองฟิลาเดลเฟียในรัฐเพนซิลเวเนีย สหรัฐอเมริกา จากนั้นจึงแพร่หลายในนิวยอร์กช่วงยุคคริสต์ทศวรรษที่ 60
ขอบคุณ ข้อมูลจาก WIKIPEDIA
ศิลปะบนกำแพงของร้านขายปลา
ศิลปะบนกำแพงข้างร้านขายไก่ย่างแบบคาริเบี้ยน
กราฟฟิตี้บนรถคันเก่า
ร้านอาหารเม็กซิกันก็ไม่น้อยหน้า
ร้านขายผักและผลไม้ก็เอากับเขาด้วย แต่ไม่ได้วาดรูปผักและผลไม้ คงจะชอบดนตรีแจส
แต่ดูบนหลังคาดิ ปลูกพริกได้สวยและดกด้วย
ตู้ไฟฟ้าข้างถนนสีสวยเชียว
รถสามล้อถีบของเมืองโตรอนโต ให้บริการชมเมืองแก่นักท่องเที่ยว
สุดท้าย ครอบครัวของอ้อยหวาน ลูกๆ และพ่อของลูก ส่วนอ้อยหวานอยู่หลังกล้องถ่ายรูป
ขอให้เพื่อนๆ มีแต่ความสุข
ขอบคุณค่ะ
อ้อยหวาน