ในการเดินทางท่องเที่ยว บ่อยครั้งที่อ้อยหวานรู้สึกว่าสิ่งต่างๆ ในระหว่างทางสวยงามน่าสนใจเช่นเดียวกลับจุดหมายปลายทาง และบ่อยครั้งก็น่าสนใจกว่าจุดหมายปลายทางเสียอีก ในเวลานั้นรู้สึกว่าโชคดีจังที่อยู่บนจักรยาน ได้หยุดชื่นชมสิ่งต่างๆ เหล่านั้น หากนั่งมาบนรถก็คงจะซูมผ่านมันไปอย่างรวดเร็ว ไม่มีโอกาสแม้แต่จะสังเกตุเห็นว่าได้พลาดอะไรไปมากมาย
วันนี้เราไปปั่นจักรยานเที่ยวทุ่งราบกิบิกันต่อ หลังจากเติมพลังด้วยไอศครีมรสลูกพีชและรสงาดำแล้ว อ้อยหวานก็ปั่นไปตามเครื่องหมายลูกศรชี้บอกทาง ซึ่งมีติดอยู่อย่างละเอียดตั้งแต่เริ่มต้น โดยไม่ได้ดูแผนที่ภาษาญี่ปุ่นที่ได้มาจากสถานีรถไฟเลย ทำให้ได้บทเรียนอีกแล้ว อ้อยหวานพลาดอะไร? ปั่นตามกันมาเลยค่ะ
อ้อยหวานปั่นจักรยานไปตามเครื่องหมายลูกศรชี้บอกทาง ดูดิบอกละเอียดเลย ใครเล่าจะต้องดูแผนที่
มาเจอบ้านหลังนี้สวยน่าอยู่เชียว
สวนหน้าบ้านก็มีดอกไม้เบ่งบานเต็มไปหมด ส่วนหลังบ้านก็มีสวนในมุ้งปลูกอะไรหนอ.. ต้องหยุดดูสักหน่อย
ทายสิว่าต้นอะไร? เก็บรูปผ่านมุ้งครอบที่มีตาถี่มาก รูปเลยไม่ค่อยชัด ไม่มีใครอยู่แถวนั้น ไม่อย่างนั้นจะขอเข้าไปดูข้างใน
เป็นสวนต้นฟิค ที่ใช้วิธีปลูกแบบโบราณของยุโรบที่เรียกว่า ‘เอสพาลเออร์’ (espalier) คือการเทรน ดัด ตัดแต่งต้นและกิ่งไม้ ซึ่งเป็นวิธีที่นิยมใช้กับต้นไม้ให้ผล เช่น แอปเปิ้ล แพร์ ‘เอสพาลเออร์’ (espalier) มีหลายแบบ
‘เอสพาลเออร์’ (espalier) เริ่มทำกันในสมัยโรมัน มีการปลูกต้นไม้ให้ผลขนานราบไปกับกำแพง หรือพนังบ้าน จนกลายเป็นศิลปแบบหนึ่ง
อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ลิงค์ข้างล่างค่ะ
http://en.wikipedia.org/wiki/Espalier
ดูรูปต้นฟิค ‘เอสพาลเออร์’ ได้ที่ลิงค์ข้างล่างค่ะ
http://figs4funforum.websitetoolbox.com/post?id=5407398&trail=
อ้อยหวานคิดว่าที่นี่ใช้วิธีการ ‘เอสพาลเออร์’ เพื่อจะช่วยประหยัดเนื้อที่ และเก็บผลได้ง่าย
มาถึงตรงนี้ป้ายจักรยานที่เคยมีลูกศรชี้บอกทางละเอียดลออ ก็มีแต่รูปจักรยาน แล้วทางแยกก็มีอยู่มากมาย แต่ละแยกก็มีป้ายจักรยานติดอยู่ อ้อยหวานก็เลยงงและมึนตึบเลย มาดูแผนที่ก็ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ตรงจุดไหนในแผนที่ เพราะปั่นตามลูกศรชี้บอกทางลูกเดียว
เลยทำให้ได้บทเรียนว่า.. อย่านอนใจเกินไป ตามเขาลูกเดียว พอโดนเขาทิ้งแล้วจะงง หลงทาง
อ้อยหวานปั่นวกไปวนมาอยู่หลายรอบ ในใจก็คิดว่า แย่แล้วสิตู จะไปทางไหนดี
แต่ที่นี่คือญี่ปุ่น ซึ่งอ้อยหวานได้กล่าวไว้ตั้งแต่เริ่มแรกแล้วว่า
‘ไม่มีที่ไหนในโลกที่ผู้คนสุภาพ เป็นมิตร ให้ความช่วยเหลือแก่คนต่างถิ่นเท่าคนญี่ปุ่น หลายครั้งที่อ้อยหวานหลงทาง (บ่อยมากวันละ 10 กว่าครั้ง) ต้องหยุดถามทางไปตลอด เริ่มต้นตั้งแต่สถานีรถไฟเลยทีเดียว ทุกครั้งได้รับความช่วยเหลือเป็นอย่างดี บางครั้งถึงกับจูงมือพาไปถึงที่เลย ซึ้งใจคนญี่ปุ่นจริงๆ’
อัศวินม้า (จักรยาน) ขาว ทั้งกลุ่มที่ช่วยนำทางจนไปถึงวัดอีกแห่งหนึ่ง
วัดบิทชุ-โกะโกะบุนจิ (Bitchu-Kokubunji) วัดดั้งเดิมสร้างขึ้นในปี 741 แต่ถูกทำลายลงในระหว่างสงครามกลางเมืองในศตวรรษที่ 14 และได้สร้างขึ้นใหม่อีกครั้งในปี 1821
พระพุทธรูปของวัดบิทชุ-โกะโกะบุนจิ
อ่านเวอร์ชั่นที่มีรายละเอียดการท่องเที่ยวและการเดินทางได้ที่ลิงค์ข้างล่างค่ะ
ปั่นจักรยานเที่ยวทุ่งราบกิบิ ชมวัด ศาลเจ้า และนาข้าวในโอะกะยะมะ
อีกวันหนึ่งอ้อยหวานเอาจักรยานขึ้นรถไฟ มุ่งหน้าไปยังเมืองนารา เมืองมรดกโลก
นารา อยู่ไม่ไกลจากโอซาก้า นั่งรถไฟไปประมาณ 30-50 นาที นาราเคยเป็นเมืองหลวงเก่าแก่ของญี่ปุ่น เป็นเมืองเล็กๆที่เพ็คเต็มไปด้วยวัดวา ศาลเจ้า และแน่นอนคือ นักท่องเที่ยว
เจดีย์ห้าชั้น วัดโคะฟุกุจิ (Kōfuku-ji) วัดเก่าแก่ที่สร้างขึ้นตั้งแต่เมืองนาราเป็นเมืองหลวง สัญลักษณ์ของเมืองนารา เจดีย์ กวาง และนักท่องเที่ยว
อาคารแปดเหลี่ยม อาคารเก่าแก่ดั้งเดิมที่งดงามของวัดโคะฟุกุจิ
จากวัดโคะฟุกุจิ ก็จะมาถึงนาราปารค์ (Nara Park) เป็นสวนสาธารณะที่กว้างใหญ่ มีต้นไม้ร่มรื่น มีวัดและศาลเจ้าสำคัญๆ อยู่ในบริเวณสวน และมีกวางอาศัยอยู่มากมาย ป้ายเตือนให้ระวังกวาง ถึงแม้ว่ากวางพวกนี้จะดูเชื่อง และคุ้นเคยกับคน แต่กวางที่นี่ก็เป็นสัตว์ป่า ไม่ใช่สัตว์เลี้ยง
ประตูของวัดโทะไดจิ (Todaiji) ประตูนันได-มอน (Nandai-mon) เป็นสิ่งเดียวที่เป็นของดั้งเดิมที่หลงเหลืออยู่ สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 12 วัดโทะไดจิเป็นวัดสำคัญของนารา และเนืองแน่นไปด้วยผู้คน
อาคารไม้วัดโทะไดจิ เป็นที่ประดิษฐานของหลวงพ่อโต หลายปีก่อนเคยได้ชื่อว่าเป็นอาคารไม้ที่ใหญ่ที่สุดในโลก หลังเก่าดั้งเดิมถูกไฟไม้เสียหาย หลังนี้สร้างขึ้นใหม่ในปี 1709 และเล็กกว่าหลังเก่าเกือบ 30%
หลวงพ่อโตวัดโทะไดจิ สูง 14.98 เมตร มีน้ำหนัก 500 ตัน
อ่านเวอร์ชั่นที่มีรายละเอียดการท่องเที่ยวและการเดินทางได้ที่ลิงค์ข้างล่างค่ะ
เพลิดเพลินเจริญใจ ชมนารากับจักรยาน ชมวัด ศาลเจ้า ทักทายกวางทั่วนาราปาร์ค
ทางเดินไปสู่ศาลเจ้าคะสึกะ ไทฉะ (Kasuga Taisha) ศาลเจ้าสุดโปรดของอ้อยหวาน ซึ่งอยู่อีกมุมหนึ่งในบริเวณอันกว้างใหญ่ของนาราปารค์ ถ้าไม่ปั่นจักรยานก็ต้องเดินกันขาลากเลยละ เพราะกว้างมาก
ประตูสีส้มสดใสของศาลเจ้า
ภายในบริเวณของศาลเจ้ามีโคมไฟหิน 2,000 อัน ยืนเรียงราย ต้อนรับผู้มาเยือน
ในเทศกาลโคมไฟ จะมีการจุดไฟกันเจิดจ้า คงจะงดงามมาก
อ่านเวอร์ชั่นที่มีรายละเอียดการท่องเที่ยวและการเดินทางได้ที่ลิงค์ข้างล่างค่ะ
แวะทักทายกับโคมไฟหินเก่าแก่ที่นารา ยืนเรียงราย ต้อนรับผู้มาเยือนที่ศาลเจ้าคะสึกะ ไทฉะ
นอกจากโคมไฟหิน 2,000 อันแล้ว ศาลเจ้าคะสึกะ ไทฉะ ยังมีโคมไฟแขวนอีก 1,000 กว่าอัน
แขวนเรียงรายไปทั่วชายคาศาลเจ้า
แต่ละอันมีลายละเอียดอ่อนสวยงดงาม
จริงๆ แล้วนาราเป็นเมืองที่สวยงามมาก แต่มีผู้คนมากเกินไป ทำให้อ้อยหวานไม่สามารถชื่นชมนาราให้สมกับเป็นเมืองมรดกโลก อ้อยหวานปั่นจักรยานชมเมืองชมกวางไปเรื่อยๆ แล้วเริ่มมองหาหนุ่มคนนี้ (คงจะคิดถึงบ้านแล้วสิเรา!!!) แต่นึกขึ้นมาได้ว่าหนุ่มคนนี้ได้รออยู่ที่บ้าน ถึงแม้จะหนุ่มน้อยไปสักยี่สิบกว่าปี แต่ก็ยังหล่อเหลาอยู่เหมือนเดิม
โปรดติดตามอ้อยหวานเล่าเรื่องเที่ยวญี่ปุ่น ในตอนต่อไป
อ่านอ้อยหวานเล่าเรื่องญี่ปุ่น ตอนแรกๆ ได้ที่นี่่ค่ะ
4 อาทิตย์ที่ดินแดนอาทิตย์อุทัย
ปั่นจักรยานกลางเมืองโตเกียว..เป็นไปได้และสนุกสุดๆ
ธรรมชาติ ศาสนา ศรัทธา รวมกันเป็นความงามที่โดดเด่น
เกียวโต..เมืองหมื่นวัดและศาลเจ้า
เดินชมตลาดนิชิกิ..สุดยอดตลาดของเกียวโต
ชมสวนสวย..สวนพฤกษศาสตร์เมืองเกียวโต
หยุดเวลาให้ช้าลงที่ทุ่งราบกิบิ
ขอให้เพื่อนๆ มีแต่ความสุข
ขอบคุณค่ะ
อ้อยหวาน
