เกียวโต..เมืองหมื่นวัดและศาลเจ้า

หมวดหมู่ของบล็อก:

Keywords:

อ้อยหวานกลับมาเล่าเรื่องญี่ปุ่นต่อค่ะ อ้อยหวานมีโอกาสไปใช้ชีวิตที่ญี่ปุ่นมาสี่อาทิตย์ ได้พบเห็น ได้สัมผัส และได้ประสบการณ์ ที่ยากจะลืมเลือน ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่แพ็คแน่นไปด้วยประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมที่ค่อนข้างจะโดดเด่นและเป็นเอกลักษณ์ เมืองที่แพ็คแน่นไปด้วยประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมที่สุดคงจะไม่พ้น เกียวโต

อ้อยหวานเที่ยวตะลอนทั้งบนจักรยานและบนรถไฟ ที่เกียวโตอยู่ห้าวันเต็มๆ เป็นห้าวันที่เที่ยวตัวเป็นเกลียว ออกจากที่พักตีห้าครึ่ง กลับที่พักหกโมงเย็น อาบน้ำนอน พรุ่งนี้ออกไปใหม่ ออกจากที่พักเช้าๆ เพราะอยากไปสัมผัสบรรยากาศของสถานที่ก่อนที่ฝูงชนมหาศาลจะมากัน อ้อยหวานไปถึงเกียวโตตรงกับวันหยุดที่สำคัญที่สุดของญี่ปุ่นที่เรียกว่า ‘สัปดาห์ทอง’ (Golden week) เป็นวันหยุดที่ยาวสุดของปี เจ็ดวัน แล้วดูราวกับว่าคนทั้งประเทศมาเที่ยวที่เกียวโต

เกียวโตเป็นเมืองหลวงเก่าแก่ของญี่ปุ่นมาตั้งแต่ปีค.ศ. 794 ในปี 1868 เมืองหลวงถูกย้ายไปที่เมืองเอะโดะ ปัจจุบันคือโตเกียว เกียวโตเคยเป็นศูนย์กลางของประเทศมาเป็นเวลานาน ทำให้มีวัดและศาลเจ้ามากมายจนได้ชื่อว่า ‘เมืองหมื่นวัดและศาลเจ้า’ เกียวโตที่อ้อยหวานเห็นเป็นเช่นนั้นจริงๆ หนึ่งเดือนก็ไม่รู้ว่าจะชมได้หมดไหม

สำหรับคนที่กลัวคนเยอะๆ อย่างอ้อยหวาน ถือว่าไปถึงเกียวโตเมืองที่มีชื่อเสียงโด่งดังในเรื่องความงาม ในช่วงที่ผิดจังหวะอย่างแรง ผลลัพธ์ออกมาคือ อ้อยหวานไปชมแค่ สองวัดกับสองศาลเจ้า นอกนั้นอ้อยหวานไปปั่นจักรยานเที่ยวริมแม่น้ำ

และออกไปปั่นนอกเมืองเกียวโต ไปชมชนบท ที่มีคนน้อยๆ

วันแรกมาถึงอ้อยหวานก็เอาจักรยานออกไปปั่นเป้าหมายคือ วัดคินคะคุจิ (Kinkaku-ji) หรือ วัดศาลาทอง (the golden pavilion) วัดที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดในเกียวโต คนที่เคยดูหนังการ์ตูนอิคคิวซังจะรู้จักศาลาทองของวัดคินคะคุจิ ในหนังคือที่อยู่ของท่านโชกุน แต่ไปถึงประตูวัดแล้วต้องหันหลังกลับ เพราะแพ้กองทัพมนุษย์ อ้อยหวานปั่นไปเรื่อยๆแล้วมาเจอกับศาลเจ้าที่มีประตูสีสรรสดใสแห่งนี้ ศาลเจ้าอิมะมิยะ อ่านและชมรูปภาพอีกมากมายได้ที่ได้ที่ลิงค์ข้างล่างค่ะ

ศาลเจ้าสุดสวย..ศาลเจ้าอิมะมิยะ..กินขนมโบราณชมศาลเจ้ากลางธรรมชาติที่สวยงามกลางเกียวโต

อาคารศาลเจ้าอิมะมิยะ

ศาลเจ้าอิมะมิยะ มีโรงเก็บแคร่หามที่ใช้สำหรับแห่ในงานเทศกาล เป็นแคร่หามที่ตกแต่งอย่างงดงาม

ข้างๆ ศาลเจ้ามีร้านน้ำชาโบราณที่เสริฟชาและขนมโมจิแบบโบราณที่ดูเหมือนหมูปิ้งชิ้นน้อยๆ

ขนมโมจิเป็นขนมยอดนิยมของญี่ปุ่น ทำด้วยข้าวญี่ปุ่นหุงสุกแล้วนำมาขลกในครกไม้จนเนียนเป็นแป้ง ขนมโมจิมีหลายรูปแบบ ส่วนใหญ่จะปั้นเป็นรูปกลมและสอดไส้ แต่ของที่นี่เป็นขนมโมจิแบบเสียบไม้ปิ้งบนเตาถ่าน อ้อยหวานไม่ได้ลองทาน เลยบอกไม่ได้ว่ารสชาติเป็นอย่างไร แต่ขายดีมาก คนนั่งกินกันเต็มร้าน

วันหนึ่งปั่นจักรยานออกจากที่พักแต่เช้า ไม่นำพากับท้องฟ้าที่มืดครึ้ม จุดหมายคือวัดกินคาคุจิ หรือ วัดศาลาเงิน (Temple of the Silver Pavilion) ไปถึงหกโมงกว่า วัดเปิดแปดโมงครึ่ง อ้อยหวานเลยปั่นชมบ้านเรือนแถวนั้น อากาศยามเช้าในวันครึ้มฟ้าครึ้มฝนเย็นยะเยือก

เกียวโตเป็นเมืองที่มีภูเขาล้อมรอบ บ้านเรือนแถบนี้ตั้งอยูบนเนินเขาที่เงียบสงบ

แต่ละบ้านจัดสวนกันงดงาม

ถึงวัดกินคาคุจิ (Ginkaku-ji) หรือ วัดศาลาเงิน (Temple of the Silver Pavilion) อ้อยหวานไปยืนเข้าแถวเป็นคนแรก แปดโมงเช้าแถวยาวเยียด แปดโมงครึ่งประตูวัดเปิด คนหัวแถวคืออ้อยหวาน รีบวิ่งไปเก็บรูปศาลาเงินก่อน เพราะอยากได้รูปที่ไม่มีคนติดอยู่ อ่านและชมรูปภาพอีกมากมายได้ที่ได้ที่ลิงค์ข้างล่างค่ะ

งามนัก..วัดกินคาคุจิ ชื่นชมชมศาลาเงิน สวนมอส และสวนทราย

ศาลาเงินของวัดกินคาคุจิ ไม่ได้เป็นเงินหรือสีเงินอย่างชื่อ เพราะคนสร้างเสียชีวิตเสียก่อนที่จะสร้างเสร็จ แผนเดิมคือสร้างด้วยไม้แล้วคลุมด้านนอกด้วยฟอยล์สีเงิน จะได้คู่กับศาลาทองของวัดคินคะคุจิ

สวนของวัดกินคาคุจิ เป็นสวนที่งดงาม ในช่วงที่อ้อยหวานแวะไปชมคือต้นเดือนพฤษภาคม ดอกอะเซลเลียเบ่งบานเต็มสวน สวนญี่ปุ่นจะต้องมีสระน้ำ คนญี่ปุ่นโบราณชอบชมพระจันทร์ และไม่ใช่แหนหน้ามองฟ้าชมจันทร์เฉยๆด้วย แต่ชอบชมจันทร์ที่สะท้อนเงาอยู่ในน้ำ