ปลายฤดูใบไม้ร่วงที่แคนนาดา อุณหภูมิอยู่ประมาณ 0-10องศา แต่แดดแรง ทำให้ไม่หนาวมาก ไม่เป็นอุปสรรคต่อคนชอบ (บ้า) ปั่นจักรยานแบบอ้อยหวาน ใส่เสื้อหลายๆชั้นพร้อมถุงมือหนาๆ ปั่นไปเรื่อยๆ ก็ได้ถอดออกทีละชั้นๆ
หมวกจักรยานรับหนาว อ้อยหวานใช้เทปพลาสติกปิดช่องลม แถมยังบุผ้าสักหลาด ตรงส่วนที่ตรงกับหู 2 ข้าง เท่านี้ก็อุ่นพอ
วันก่อนปั่นไปจ่ายกับข้าว ทางจักรยานที่เปล่าเปรี่ยว เพราะหมดฤดูแล้ว มีแต่คนที่รักจริงเท่านั้นที่ยังปั่นจักรยานกันอยู่ เงียบแบบนี้แหละ ชอบมาก
ต้นไม้ในสวนสาธารณะ ยืนทิ้งใบ ให้ข้อคิดแก่เราว่า นี่แหละคือ‘ธรรมชาติ’
ไม่มีอะไรที่สมบูรณ์แบบ
ไม่มีใครเป็นหนุ่มเป็นสาวตลอดกาล
ภาพขาว-ดำ ให้ความรู้สึกที่ลึกลงไป
ช่วงนี้บางครั้งจะมีหิมะตก เช่นเมื่อวานนี้หิมะตกเล็กๆน้อย พอให้ดูสวย เหมือนโรยหน้าด้วยน้ำตาลไอซิ่ง
พยายามจะเก็บรูปให้เห็นเกล็ดหิมะที่โปรยปราย แต่ก็ทำไม่ได้อย่างใจ
คุณผู้ชายเก็บสวนเสียเรียบร้อย ตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว เก็บจอบ เสียมและเครื่องมือทำสวน เอาพลั่วตักหิมะออกมาแทน เก็บเศษต้นไม้ใบไม้ในคอกปุ๋ยหมัก ในฤดูหนาว หิมะจะกดทับและคลุมไว้หมด เหมือนบ้านของชาวเอสกิโมที่มีชื่อเรียกว่า‘อิ้กลู’ (Igloo) ข้างในจะอุ่นมาก เลยกลายเป็นบ้านของชิ้ปมั้งไป
สวนดูโล่งๆ เหงาๆ ก็ต้องเป็นอย่างนี้ ณ.เวลานี้
แต่เราได้นัดเจอกันอีก ปีหน้าฟ้าใหม่..ที่เก่า..เวลาเดิม
สวนหน้าบ้านวันนี้ อุณหภูมิก็ยังหนาวไม่พอ ไม่นานหิมะก็เริ่มเริ่มละลายกัน
ไฮเดรนเจีย (hydrangea) ในฤดูใบไม้ร่วง ต้นนี้เป็นไฮเดรนเจียพันธ์ต้น (tree hydrangea) ดอกสีขาว คนแก่ข้างบ้านเล่าให้ฟังว่า เจ้าของบ้านคนเก่าปลูกไว้พร้อมๆกับที่เทศบาลปลูกต้นโอ๊ค อายุคงจะ 50-60 ปี
ดอกไฮเดรนเจีย คนที่นี่นิยมเอามาทำดอกไม้แห้งกัน อ้อยหวานทิ้งไว้อย่างนี้ ไม่ตัด เอาไว้ดูตลอดหนาว
ลาเวนเดอร์ที่ยังเขียวอยู่ แม้จะโดนหิมะไป 2-3 ครั้ง
ลานหินสมดุลของอ้อยหวานก็ยังยืนยัด…จะล้มสักกี่ครั้ง ก็ก่อขึ้นใหม่ได้
ถนนหน้าบ้านจะเป็นแหล่งรวบรวมพันธ์ต้นโอ็ค ทั้งหมดเกือบ 40 ต้น 40 พันธ์ เป็นของเทศบาลเมืองออตตาวา ใบต้นโอ็คจะเปลี่ยนสีและร่วงโรยช้ากว่าต้นไม้อื่น ต้นหน้าบ้านอ้อยหวาน ใบสีน้ำตาลติดต้นจนถึงปลายเดือนธันวาคม
แต่ละบ้านก็เก็บใบไม้ใส่ถุงกระดาษกันเอง ช่วงนี้เทศบาลจะมาเก็บอาทิตย์ละครั้ง
บนถนนไม่มีหิมะหลงเหลืออยู่เลย หากเป็นอย่างนี้ก็ยังปั่นจักรยานได้อีกหลายวัน
ที่นี่มีคนบ้าปั่นอยู่ไม่น้อย ที่ปั่นจักรยานกันตลอดฤดูหนาว แม้หิมะตกหนักก็ยังมีคนปั่น ฤดูกาลไม่เป็นอุปสรรคแต่อย่างใด.. หากใจรักและมุ่งมั่น
ส่วนอ้อยหวานกลัวลื่นและหกล้มมากๆ อีกไม่นานคงต้องเก็บจักรยาน แล้วเอาสกีออกมาแทน ฤดูกาลไม่เป็นอุปสรรคแต่อย่างใด..เหมือนกัน ปรับตัวปรับใจได้
..หากเรียนรู้ที่จะอยู่กับธรรมชาติได้อย่างสอดคล้อง ไม่ว่าจะเป็นฤดูไหน ก็สุขใจ
เธอจะเหงาไหมหนอ?
เธอจะเหงาไหมหนอ ถ้าฉันขอลาก่อน
แต่อย่าเศร้าเว้าวอน ฉันจะย้อนกลับคืน
ฉันอยู่ในท้องฟ้า ในธาราใสใส
ฉันอยู่ในหัวใจ ของใครใครเช่นเธอ…
เธอจะเหงาไหมหนอ โปรดรอวันฟ้าฝัน
ฤดูกาลเปลี่ยนไปพลัน แล้วฉันนั้นจะกลับมา
แต่วันนี้ขอลาก่อน เฝ้าวิงวอนให้รักษา
ทุกทั่วหล้าพสุธา ทั้งโลกาอย่าทำลาย
ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข
ขอบคุณค่ะ
อ้อยหวาน