ปั่นจักรยานตามเก็บฝัน ตอน วันที่ฝนโปรยปราย

หมวดหมู่ของบล็อก:

ท่องเที่ยว

Keywords:

ปั่นจักรยานเที่ยว

อังกฤษ

ยุโรป

“เดอะ คอคส์โวลด์” (the Cotswolds)

เมืองเกร็ท มาลเวินท์ (great malvern)

Life isn’t about waiting for the storm to pass…

It’s about learning to dance in the rain.

ชีวิตไม่ใช่เรื่องของการรอให้พายุฝนผ่านพ้นไป ...

แต่เป็นเรื่องของการเรียนรู้ที่จะเต้นรำท่ามกลางสายฝน

ในชีวิตของคนเรา มีกี่ครั้งที่เราต้องเผชิญกับพายุชีวิต เราจะซุกหัวซ่อนตัวอยู่ภายในถ้ำ แล้วรู้สึกเป็นทุกข์ทรมาน อยู่หรือ????

ชีวิตไม่ใช่เรื่องของการรอคอยให้พายุผ่านพ้นไป ไม่ใช่เรื่องของการหลีกเลี่ยงพายุ

ชีวิตเป็นเรื่องเกี่ยวกับการเรียนรู้ที่จะอยู่กับพายุอย่างมีความสุข ร้องเพลงหรือเต้นรำสนุกกับชีวิต ไม่ว่าสภาพอากาศหรือสภาพรอบตัวจะเป็นเช่นไร

วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการปั่นจักรยานเที่ยวอังกฤษ เป็นวันที่วางแผนไว้น้อย แต่มีแผนให้เลือกมาก วางแผนน้อยคือ ยังไงก็ได้ ตื่นมาเจอสภาวะดินฟ้าอากาศเป็นอย่างไร รู้สึกอย่างไรก็ทำไปตามนั้น

มีแผนให้เลือกมาก ถ้าอากาศดีและรู้สึกดี ก็จะเดินขึ้นเขากัน แล้วขึ้นรถไฟกลับเบอร์มิงแฮม หรืออากาศดีและรู้สึกดี แต่ความอยากปั่นจักรยานมีมากกว่า ก็จะไปจนเกือบถึงเบอร์มิงแฮม แล้วขึ้นรถไฟเข้าเมือง

กลายเป็นว่าอากาศไม่ดีแต่ไม่เลวร้าย พยากรณ์อากาศบอกว่าเปียกแฉะ (wet)แต่อยากปั่นจักรยานไปเรื่อยๆ ถ้าอากาศไม่ดีมากขึ้น ก็ค่อยหาทางขึ้นรถไฟเอาระหว่างทาง

ออกมาเดินตอนเช้า เมืองเกร็ท มาลเวินท์ (great malvern) ทั้งเมืองเป็นเมืองในสายหมอก รูปที่เก็บมามีหมอกน้อยกว่าความเป็นจริง

ทางขึ้นยอดเขาอยู่ข้างๆโรงแรม ไม่รู้ว่าต้องปีนบันใดไปอีกกี่ขั้น เมื่อคืนฝนคงตกทั้งคืน ทางเปียกและลื่น ไม่เหมาะที่จะเดินขึ้นเขาจริงๆ

มีเจ้านี่ออกมาเดินกันเต็ม ตัวใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา ยาวเท่าฝ่ามือ

ฟ้ามืดครึ้ม แต่ก็ไม่ทำให้เราเปลี่ยนใจ หลังอาหารเช้า เราเก็บข้าวของ โดยที่ไม่ลืมใส่เสื้อกันฝนให้เรียบร้อย พอเปิดประตูออกจากโรงแรม ละอองฝนโปรยปรายเล็กๆน้อยๆ พอให้เย็นชื่นใจ กล้องถ่ายรูปทำท่าจะไม่สบายตั้งเมื่อวานนี้ เลยได้หยุดพักในกระเป๋า

เมื่อวานนี้ตอนที่เข็นจักรยานขึ้นเขา ในใจคิดไว้ว่า เช้านี้จะไหลลงเขาให้สนุกเลย แต่ก็แป่วววว เพราะทางทั้งชันทั้งลื่น เดี๋ยวทั้งคนและจักรยานได้กลิ้งไปกองที่เชิงเขา เลยกลายเป็นเข็นครกลงภูเขาอีกครา แต่เข็นลงง่ายกว่าเยอะ ไม่นานเราก็ถึงพื้นราบ

ละอองฝนเป็นฝอยบาง ๆ ไม่ทำให้ปั่นลำบาก แถมให้ความสดชื่นเสียด้วยซ้ำ รู้สึกว่าไม่นานก็ถึงอีกเมืองหนึ่ง

รีบเอากล้องถ่ายรูปออกมาเก็บรูปคู่ตรงทางเข้าเมือง เพราะเราอาจจะขึ้นรถไฟกันที่นี่ นั่นหมายถึงหมดเวลาของการปั่นจักรยานสำหรับทริปนี้

ทางจักรยานเข้าเมือง มองไปทางไหนก็พบแต่ความสดชื่นเขียวขจีของต้นไม้

โบสถ์ใหญ่ของเมือง

เราแวะชมเมืองไม่ถึงชั่วโมง แล้วตัดสินใจปั่นต่อไปอีกไปเมือง เพราะยังอยากจะปั่นต่ออีกนิด จากนั้นฝนที่แค่เป็นฝอยบาง ๆ ก็เริ่มหนาเม็ดขึ้น ต้องหยุดเอาพลาสติกคลุมกระเป๋ากล้องถ่ายรูปให้มิดชิด

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฝนจากฟ้าก็เทลงมาแบบไม่ลืมหูแต่ลืมตา คือ ตกหนักบ้าง แล้วซาลง ลืมตามาดูคนเปียกบ้าง เราปั่นกันกลางทุ่งกลางป่า ไม่มีชายคาให้หลบฝน ไหนๆก็เปียกแล้ว เลยลุยกันต่อ คิดว่าปั่นจักรยานเล่นน้ำฝนก็แล้วกัน นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้เล่นน้ำฝน อ้อยหวานเป็นคนที่ชอบเดินตากฝนมาก ให้ความรู้สึกผ่อนคลายถึงกับอยากงัมเพลง

มาถึงเมืองถัดไป ก็ตรงไปที่สถานีรถไฟเลย เพราะฝนเทลงมาอย่างหนัก โชคดีที่กระเป๋าเสื้อผ้ากันน้ำได้จริงๆ ของข้างในไม่เปียกเลย

ก่อนกลับบ้าน เราได้ใช้เวลาอยู่กับลูกที่เมืองเบอร์มิงแฮมอีก 2-3 วัน

ทริปนี้ถือเป็นอีกทริปหนึ่งที่ประทับใจมาก บ้านเรือนสวยงาม บรรยากาศเก่าๆคลาสสิค ธรรมชาติที่สดใส สดชื่น ทุ่งหญ้าเขียวสบายตา

การทางเดินที่ช้าๆ ไม่เร่งรีบ ได้เก็บเกี่ยวความสวยงามรอบตัว ได้เห็นสิ่งรอบข้างอย่างละเอียด

ระว่างที่อยู่บนเครื่องบินยังไม่ถึงบ้านเลย อ้อยหวานก็มีคำถามให้ตัวเองและเพื่อนร่วมทาง

“ทริปหน้าไปปั่นจักรยาน ที่ไหนดี?”

อ้อยหวานขอขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่ได้ติดตามอ่าน ‘ปั่นจักรยานตามเก็บฝัน’ และบล็อกอื่นๆของอ้อยหวาน

ขอขอบคุณบ้านสวนพอเพียงและน้องโสทร ที่ให้โอกาสได้บันทึกและถ่ายทอดเรื่องราว

เรื่องส่งท้าย…

ถ้ามีคนถามว่า…ปั่นจักรยานเที่ยวที่อังกฤษได้ไหม

ขอตอบว่า ได้ค่ะ อ้อยหวานปั่นเที่ยวมาแล้ว

แต่ถ้าถามใหม่ว่า…ไปปั่นจักรยานเที่ยวที่อังกฤษหรือฝรั่งเศสดี

ขอตอบว่า ฝรั่งเศสดีกว่าค่ะ

ทำไม????

อ้อยหวานทำตารางเปรียบเทียบ เพื่อช่วยในการอธิบาย ขอเอาแคนนาดาบ้านอยู่ของอ้อยหวาน และเมืองไทยบ้านเกิดมาเทียบเคียงด้วย

	ไทย	แคนนาดา	ฝรั่งเศส	อังกฤษ
ทิวทัศน์และบ้านเมือง	10	10	10	10

ถนนหนทาง	7	10	10	5

คนขับรถ	8	3	10	8

อาหารการกิน	10	6	10	6

หมา	20	0	0	0

ทิวทัศน์และบ้านเมืองเอาไปเลยเต็ม 10 ทุกที่ เพราะอ้อยหวานมีความเชื่อว่า

ทุกๆสถานที่ทุกๆแห่งมีเสน่ห์ในตัวของมันเอง

ขึ้นอยู่กับเราที่จะไปค้นพบค้นหา

ถนนหนทางถนนบ้านเรายังดีกว่าที่อังกฤษ มีไหล่ทางกว้าง ถนนชนบทก็พอๆกัน ส่วนแคนนาดากับฝรั่งเศสยกให้เขาไป ถนนเขาดีจริง

คนขับรถ คนไทยขับรถมีน้ำใจกว่าคนแคนนาดาค่ะ อันนี้เรื่องจริง บอกไม่ได้ว่าทำไมคะแนนคนขับรถที่แคนนาดาต่ำ ปรกติคนแคนนาดานิสัยดีมากๆ แต่ขับรถบนถนนไม่เคยชลอความเร็วเวลาผ่านจักรยาน ดีที่มีทางจักรยานโดยเฉพาะและสุดหรูด้วย อ้อยหวานก็เลยไม่ติดใจกับคนขับรถ

อาหารการกินไม่ต้องอธิบายมาก

หมาเมืองไทยได้ไปเกินๆ เลย 20 เต็ม 10 หมาไทยชื่อดังในหมู่นักปั่นเที่ยวทั่วโลก ว่าชอบไล่งับ (คนขี่)จักรยานมาก แต่อย่ากังวลหรือกลัวนะ อ้อยหวานให้ข้อมูลไว้เพื่อจะได้เตรียมรับมือ อย่าลืมพกอาวุธป้องกันตัวเอง

ส่งท้ายด้วยภาพที่ไปขโมยจากเฟรสบุคของลูกสาว เขาเรียนหนังสือกันหนักมาก มีการจัดไป (เที่ยว) ทัศนศึกษากันทุกอาทิตย์ รูปนี้ถ่ายกับเพื่อนชาวแคนนาดาและจีน หน้าโบสถ์ใหญ่ของ ‘บาธ’