วันนี้มาพาเพื่อนๆไปปั่นจักรยานเที่ยวเมืองออตตาวาแบบเจาะลึกกันต่อค่ะ อ่านตอนแรกได้ที่นี่ค่ะ http://www.bansuanporpeang.com/node/27214
บางช่วงทางจักรยานจะผ่านป่าเล็กป่าน้อย ลำแสงเช้าทำให้งดงามมาก
เช้าๆอย่างนี้การจราจรคับคั่ง ผู้คนเร่งรีบไปทำงาน
แล้วเราก็มาถึงแม่น้ำออตตาวา แม่น้ำสายกว้างที่สุดในเมืองออตตาวา แวะกินกล้วยหอมกับแอ็ปเปิลตรงนี้ น้ำใสดุจกระจกเงา
ริมน้ำมีดอกไม้ป่าขึ้นอยู่เต็ม
วกกลับเข้าเมืองโดยเลียบริมน้ำมาเรื่อยๆ แล้วก็ถึงจุดนี้ ประติมากรรมหินสมดุล (Rock Balance) อ้อยหวานเคยพามาชมแล้วดูได้ที่นี่ค่ะ http://www.bansuanporpeang.com/node/27045
แต่วันนี้ไม่แวะ เราจะไปแวะชมรัฐสภาในเมืองกัน ในรูปถ้ามองออกไปไกลๆ อาคารทีมีโดมยอดแหลมและหอนาฬิกา
มาถึงในเมืองแล้วค่ะ อ้อยหวานพาปั่นจักรยานอ้อมตั้ง 30 กว่ากิโล ที่จริงจากบ้านมาถึงในเมืองแค่ 6-7 กิโลเอง
หลายๆจุดในเมืองจะมีเครื่องให้เช่าจักรยาน แต่ต้องมีบัตรเครดิตสอดในเครื่อง เครื่องจะจำข้อมูลทั้งหมดรวมทั้งจดเวลา แล้วเครื่องก็จะคืนบัตรเครดิตและปลดล็อกจักรยาน เครื่องแบบนี้จะมีอยู่เกือบทุกจุดที่เป็นสถานที่ท่องเที่ยว พอเราสอดจักรยานคืน เครื่องจะคิดเงินในบัตรเครดิตตามเวลาที่เราใช้จักรยาน สามารถคืนจักรยานได้ทุกแห่งที่มีเครื่องอย่างนี้ เขามีติดตั้งเครื่องเล็กๆไว้กับจักรยาน ซึ่งสามารถจะตรวจดูได้ว่าจักรยานของเขาอยู่ที่ไหน ทำให้หายห่วงเรื่องโดนขโมย
เครื่องนี้อยู่หน้าพิพิธภัณฑ์สงคราม (war museum)
เลาะเลียบริมแม่น้ำออตตาวามาเรื่อยๆ จนถึงข้างหลังของเนินเขาที่รัฐสภาตั้งอยู่
จุดนึ้คือปลายสุดอีกด้านหนึ่งของคลองริโดว์ ไหลลงสู่แม่น้ำออตตาวา แต่เพราะว่าระดับน้ำต่างระดับกันมาก เรือจะสัญจรไปมาได้จะต้องทำประตูกั้นน้ำเป็นขั้นๆไป ตรงจุดนี้มีถึง 8 ขั้น สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1832 ยังใช้การอยู่ถึงปัจจุบัน ได้รับการจดทะเบียนให้เป็นมรดกโลกในปี 2007 รูปนี้ถ่ายจากด้านล่างสุดตรงแม่น้ำออตตาวา
อาคารใหญ่เลียบคลองคือโรงแรมสุดหรูและเก่าแก่ของเมืองออตตาวา เปิดบริการเมื่อปี ค.ศ. 1912 ครบ 100 ปีพอดี
จากนั้นก็ต้องปั่นขึ้นเนิน รูปนี้ถ่ายจากด้านบนคือคลองริโดว์ มองลงไปที่แม่น้ำออตตาวา มีสะพานเก่าแก่เป็นฉากหลัง
เราสามารถเดินผ่านข้ามประตูกั้นน้ำไปฝั่งตรงกันข้ามได้
ตรงกันข้ามกับโรงแรมคืออาคารหนึ่งของรัฐสภา วันนี้เราจะแวะไปชมด้านนอกกัน
ขึ้นเนินมาจนถึงถนน ก็จะเห็นด้านหน้าของโรงแรม
เรียบรั้วรัฐสภา
ตึกรัฐสภาและหอคอยสันติภาพ สร้างในปี ค.ศ. 1863
วันนี้เราไม่แวะทักทายท่านนายก หวังว่าเพื่อนๆคงจะไม่ผิดหวังนะคะ
รอบๆบริเวณรัฐสภา มองไปทางซ้าย
รอบๆบริเวณรัฐสภา มองไปทางขวา
ออกจากรัฐสภามาด้านหน้าถนน ก็จะเป็นอนุสาวรีย์ทหารผ่านศึก ทุกประเทศจะต้องมีการสูญเสียให้กับสงคราม
กลับมาที่ทางจักรยานเลียบคลอง เพื่อจะกลับบ้าน เรือลำยาวๆคือเรือสำหรับนักท่องเที่ยวชมคลอง แต่อ้อยหวานคิดว่าปั่นจักรยานชมดีกว่าเยอะ จะหยุดจะจอดตรงไหนก็ทำได้ตามใจตน หรือตามใจตู
รูปนี้ถ่ายบนสะพานข้ามคลอง เป็นสะพานสำหรับคนเดินและจักรยานโดยเฉพาะ
แล้วก็มาถึงเส้นทางจักรยานที่เลียบแม่น้ำอีกสายหนึ่ง ซึ่งเป็นทางกลับบ้านของอ้อยหวาน วันนี้ปั่นจักรยานทั้งหมด 43 กิโลเมตร กลับมาถึงบ้านหิวมากมาย เลยทำให้รู้ว่า คราวหน้าต้องตุนเสบียงให้มากกว่านี้ อันนี้สำคัญมาก
อีก 2-3 วัน อ้อยหวานจะไปต่างประเทศค่ะ ไปส่งลูกสาวคนโตเธอจะไปเป็นนักศึกษาแรกเปลี่ยนที่ประเทศอังกฤษเป็นเวลา 1 ปี
และที่แน่นอนคือจักรยานไปด้วย ส่งลูกเข้าหอพัก แล้วไปปั่นจักรยานเที่ยวสัก 2 อาทิตย์ ค่อยกลับมาดูลูกอีก 2-3 วันก่อนกลับบ้าน
กลับมาแล้วจะมีเรื่องเล่าและรูปมาฝากค่ะ
ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข
ขอบคุณค่ะ
อ้อยหวาน
