ชีวิตคือการเดินทาง ตอน ยกทะเลมาไว้ที่โตเกียว 2

หมวดหมู่ของบล็อก:

Keywords:

บล็อกนี้เราไปเดินดูตลาดปลาซึตกิจิ (Tsukiji) ตลาดปลาชื่อดังของโตเกียวกันต่อค่ะ อย่างที่อ้อยหวานบอกไว้ในบล็อกที่แล้วว่าตลาดปลาซึตกิจิ จะมีอยู่ 2 ส่วนคือ ตลาดส่วนนอก ที่เขาจัดเอาไว้ดักเอาเงินนักท่องเที่ยว และตลาดส่วนใน ที่เป็นตลาดของจริง เป็นตลาดที่ค้าขายส่งกันอย่างซีเรียสจริงๆ

แต่ตลาดส่วนในไม่เหมาะสมที่นักท่องเที่ยวจะไปเดินชม เพราะไปเกะกะ ขวางทางเขา แต่คุณผู้ชายอยากเข้าไปดู เราเดินไปเก็บรูปไป โดยมีพ่อค้าซามูไรมองตามแบบตาขวาง ตาขุ่น

รถขนปลาที่ใช้ในตลาด รูปร่างแปลกๆ คนขับเขายืนขับ ทะมัดทะแมงน่าดูเลยละ วิ่งกันปรู๊ดปร๊าดทั่วตลาด

อ้อยหวานเรียกเจ้าข้างบนว่าหอยโข่ทะเล แบบมั่วๆ ที่จริงมันคือ สับปะรดทะเล (Sea pineapple) อันนี้ไม่ได้มั่วนะ ชื่อของพวกเขาจริงๆ สับปะรดทะเล (Sea pineapple)เป็นสัตว์ทะเลชนิดหนึ่ง ไม่ใช่หอย ไม่ใช่ปะการัง ไม่ใช่สาหร่าย หรืออะไรทั้งสิ้น คนญี่ปุ่นเขานิยมกินกันสดๆ ดิบๆ อ้อยหวานไม่ได้ลองชิมดู เลยไม่รู้ว่าจะอร่อยเลิศเยี่ยงไร

ทีนี้มาถึงตัวการที่ทำให้อ้อยหวานโดนลุงเจ้าของร้านตะคอกใส่ เห็นไหมรูปไม่ชัดเลย ดูคล้ายไข่ปลา แต่ดูแปลกมากๆ ดู คุณผู้ชายก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร ว่าแล้วก็เอากล้องไปจ่อใกล้ๆ ลุงซามูไรก็ตวาด “เฮ้ย!!” ในทันใด อ้อยหวานตกใจ!! กล้องเกือบหลุดจากมือ!!

กลับมาบ้านเสาะหาข้อมูลเลยรู้ว่าเจ้าข้างบนไปจากแคนนาดานี่เอง เป็นอาหารอันโอชะของคนพื้นเมืองที่บริติชโคลัมเบีย ชายฝั่งแปซิฟิก มานานหลายศตวรรษ มันคือ สาหร่ายทะเลที่ปกคลุมไปด้วยไข่ปลาเฮอร์ริ่ง (Herring Spawn On Kelp) เป็นเช่นนั้นตามธรรมชาติ และมีอยู่ที่นี่แห่งเดียวในโลก รัฐบาลแคนนาดามีกฎหมายอนุญาติให้เฉพาะคนพื้นเมือง ที่แคนนาดาเรียกว่า First Nations การเก็บเกี่ยวได้เท่านั้น ส่วนมากถูกส่งออกไปยังประเทศญี่ปุ่น ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า โคะโมะชิ คอมบุ (Komochi Kombu)

หลังจากโดนว๊าก!! อ้อยหวานชวนคุณผู้ชายออกจากตลาดส่วนใน เดินออกมาได้หน่อยก็เจอผู้คนเข้าคิวกันแน่นเอี้ยดหน้าร้านซูซิชื่อดัง มีกันหลายร้าน แน่นทุกร้าน ยังไปไม่ถึงตลาดส่วนนอกเลยนะเนี่ย

ผู้คนที่ตลาดส่วนนอก ก็แน่นเอี๊ยดเช่นกัน บรรยากาศคล้ายๆ กับตลาดจตุจักรของบ้านเรา

เป็นซอกเป็นซอยเหมือนกัน และมีร้านค้าหลากหลายชนิด และหนักไปทางของกิน

มาดูกันว่ามีอะไรบ้าง.. แผงนี้คนมุงกันเต็ม กลิ่นหอมสุดๆ

ไม่ไกลกันก็เป็นแผงนี้ คนมุงไม่แพ้เลย

ไข่หวานเสียบไม้ คุณผู้ชายซื้อมาชิมหนึ่งไม้ เราเห็นต้องกันว่า งั้นๆ

ซาละเปาไส้ไข่หอยเม่น!!

ร้านขายปลาสด

ข้างนอกนี้ก็ยังใช้ดาบซามูไรหั่นปลา

ไข่ปลานานาชนิด

แผงขายผักและผลไม้ ผลไม้ส่วนมากมีแต่พวกส้มชนิดต่างๆ

อันนี้คล้ายๆ วอเตอร์เครส

ร้านของฝาก ของที่ระลึก

คนแน่นมากๆ ถ่ายรูปยาก เราเลยแวะเข้าร้านซูชิ มาถึงถิ่นแล้วต้องชิมกันหน่อย ไม่ได้ถ่ายรูปร้านมา เพราะแคบมาก นั่งไหล่แทบเกยกัน

ชุดนี้ของอ้อยหวาน

ชุดนี้ของคุณผู้ชาย

โดยรวมแล้วก็ OK ความสดต้องยกนิ้วให้ว่าเป็นเลิศ แต่ร้านเล็กนิดนึง คุณผู้ชายยกตะเกียบทีนึงก็กระแทกอ้อยหวาน เลยรีบๆ กิน แล้วออกมา

ก่อนขึ้นรถไฟออกจากบริเวณนั้น เราแวะไว้พระที่วัดใกล้ๆ ตลาดปลาซึตกิจิ วัดซึตกิจิ ฮอนกัน-จิ (Tsukiji Hongan-ji) เป็นวัดพุทธสร้างขึ้นในปี 1934 เป็นวัดญี่ปุ่นที่ดูแตกต่างจากวัดอื่นๆ