ชีวิตคือการเดินทาง ตอน ปั่นช้าๆ ตาม..เสียงเกลียวคลื่นและกลิ่นไอทะเล

หมวดหมู่ของบล็อก:

Keywords:

ถนนเลียบชายฝั่งทะเลด้านตะวันตกของอ่าวไทย (Scenic Route)

ช่วงนี้มีบล็อกของอ้อยหวานออกมาบ่อยมาก ต้องรีบเขียน เพราะทริปปั่นจักรยานเลาะเลียบอ่าวไทยนี้เกิดขึ้นเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา ถึงแม้ความประทับใจจะคงอยู่กับเราไปนานแสนนาน แต่ความทรงจำ เรื่องราว รายละเอียด เริ่มจะเลือนหาย

อ้อยหวานอยากเล่าประสบการณ์ ถ่ายทอดว่าเมืองไทยเรานี้มีดี และการปั่นจักรยานเที่ยวนั้นดีเช่นไร

ทริปปั่นจักรยานเลาะเลียบอ่าวไทยนี้ เป็นความฝันของอ้อยหวานมาช้านาน ได้ติดตามอ่านบล็อกของฝรั่งมาหลายปี ศึกษาเส้นทางและประสบการณ์ของคนอื่น เปรียบเหมือนกับการเรียนในห้องเรียน เมื่อได้ออกทริปมาปั่นจักรยานในสถานที่นั้นจริงๆ ได้นำประสบการณ์ของคนอื่นที่อ่านมา วางแผนเส้นทาง ระยะทาง และสิ่งอื่นเช่น ที่ไหนควรหยุดพัก นึกขอบคุณเหล่าบล็อกเกอร์นั้นๆ สำหรับข้อมูลที่ล่องลอยอยู่ในอากาศ ในเน็ท แต่จับต้องได้สำหรับผู้ใฝ่หา อ้อยหวานขอแทนคุณโดยการเขียนบล็อก แม้ข้อมูลจะไม่ดีเท่าเหล่าบล็อกเกอร์อาจารย์แต่ความพยายามนั้นเท่าเทียมกัน

จากหาดสามร้อยยอดไปยังจุดหมายปลายทางสำหรับวันนี้ มีระยะทาง 72 กิโลเมตรเป็นระยะทางที่ยาวที่สุดในทริปนี้ และต้องปั่นบนถนนเพชรเกษม 14 กิโลเมตร ตรงช่วงท้ายๆ ก่อนถึงประจวบคีรีขันธ์หรืออ่าวประจวบคีรีขันธ์

เราออกจากที่พักกันแต่เช้าเช่นเคย เพราะต้องการหลีกเลี่ยงอากาศร้อนในช่วงบ่าย ยิ่งเราปั่นลงใต้ไปมากเท่าไร รู้สึกเหมือนความร้อนและความชื้นจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ในบันทึกของอ้อยหวานเขียนไว้ว่า..

12 กุมภาพันธ์ หาดสามร้อยยอด-ประจวบคีรีขันธ์ 73 กิโลเมตร เป็นวันที่เราปั่นกันยาวไกลที่สุด และที่ยากที่สุด เราเจอกับลมแรงปะทะหน้าทั้งวัน ซึ่งทำให้ปั่นช้าลงและต้องใช้พลังงานมากขึ้น เส้นทางวันนี้ผ่านนากุ้งมากมาย เราเห็นนกหลากชนิด

ข้อดีอีกอย่างของการออกเดินทางแต่เช้า ดูเหมือนลูกบอลกำลังกลิ้งบนโค้งเขา

เราปั่นไปบนถนนที่วิ่งผ่านอุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด แต่เรียงรายไปด้วยนากุ้ง เป็นที่น่าเสียดายยิ่งนัก

อุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด ตั้งอยู่ในเขตอำเภอกุยบุรีและอำเภอสามร้อยยอด ห่างจากหัวหินลงมาทางใต้ประมาณ 63 กิโลเมตร ตามตำนานเล่ากันว่า พื้นที่แถบนี้เคยเป็นทะเลมีเกาะใหญ่น้อยอยู่มากมาย ในสมัยนั้นมีขบวนเรือสำเภาจีนแล่นผ่านมา และประสบกับลมพายุมรสุมจนเรืออับปาง คนบนเรือที่รอดชีวิต 300 คนได้ไปอาศัยอยู่ตามเกาะต่าง ๆ จึงเรียกว่า “เกาะสามร้อยรอด” ต่อมาเพี้ยนเป็น “เขาสามร้อยยอด” จนทุกวันนี้

ขอบคุณข้อมูลจาก sadoodta.com

“เขาสามร้อยยอด” ถึงแม้จะเป็นชื่อเพี้ยน แต่ก็ค่อนข้างจะเหมาะสม

อุทยานแห่งชาติเขาสามร้อยยอด มีพื้นที่ทั้งหมดประมาณ 98 ตารางกิโลเมตร หรือ 61,300 ไร่ ลักษณะภูมิประเทศประกอบด้วยภูเขาหินปูนสูงชัน ริมฝั่งทะเลผสมกับที่ราบริมฝั่งทะเล ที่เป็นหาดเลน และห้วงน้ำทะเลตื้น รวมถึงเกาะหินปูนที่ตั้งเรียงรายอยู่ใกล้ชายฝั่ง เป็นที่อยู่อาศัยของนกนานาชนิด ซึ่งมีมากในช่วงเดือนพฤศจิกายนถึงกุมภาพันธ์ ได้รับการประกาศเป็นอุทยานแห่งชาติเมื่อวันที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2509 เป็นอุทยานแห่งชาติลำดับที่ 4 และเป็นอุทยานแห่งชาติประเภทชายฝั่งทะเลแห่งแรกของประเทศไทย

ขอบคุณข้อมูลจาก sadoodta.com

เราแวะใช้บริการห้องน้ำที่นี่ แต่ไม่ได้แวะชมสถานที่ท่องเที่ยวที่มีอยู่มากมายภายในเขตอุทยาน

ระหว่างทางมีนกนานาชนิดให้ชม

ลมแรงปะทะหน้า ทำให้เราไปได้ช้าลงและเสียพลังงานเยอะ ยิ่งสายอากาศก็ยิ่งร้อน เราต้องหยุดพักกันบ่อยๆ พ้นจากตรงนี้เราก็เจอกับถนนเพชรเกษม ซึ่งเป็นช่วงที่รถเยอะมากๆ และส่วนมากก็เป็นรถบรรทุกและรถโดยสารคันใหญ่ๆ ที่พ่นแก๊ชพิษใส่เรา หน้ากากป้องกันฝุ่นจากเซเว่นไม่อาจจะต้านทานไหว

พ้นจากเพชรเกษม ทิวทัศน์กลับมาสวยงามเหมือนเดิม

แต่ลมแรงปะทะหน้าไม่ลดลงเลย

เราไปถึงอ่าวประจวบคีรีขันธ์เกือบบ่ายสอง ขีดพลังงานอยู่ที่เลขศูนย์ แต่ความร้อนอยู่ในจุดสูงสุด เราจึงเห็นพ้องต้องกันว่าพรุ่งนี้จะเป็นวันพักผ่อนสบายๆ จะนอนตื่นสาย และหลบแดดให้มากที่สุด

เช้าวันรุ่งขึ้นทุกอย่างกลับสดสวย พลังงานที่เหลือน้อยเมื่อวาน กลับชาร์จเต็มเปี่ยม แต่เรายังถือคติวันสบายๆ เดินเล่น ปั่นจักรยาน ชิวๆ กันแถวๆ ปากอ่าว ไม่ได้ไปไหนไกล เมืองประจวบคีรีขันธ์เป็นเมืองที่สะอาดและเป็นระเบียบมากๆ ได้ดาวไปเต็ม 5 ดวงจากอ้อยหวาน

อ่าวน้อยหรืออ่าวประจวบคีรีขันธ์เป็นอ่าวสองอ่าวที่ติดกันและ เป็นที่ตั้งของตัวเมืองประจวบคีรีขันธ์ มีความยาวประมาณ 8 กม. โดยเริ่มจาก เขาตาม่องล่าย ทางด้านทิศเหนือเป็นวงโค้งไปจดเขาล้อมหมวกทางด้านทิศใต้ หน้าอ่าวมีเกาะรูปร่างแปลกตาอยู่หลายเกาะ ทำให้ทิวทัศน์ของอ่าวดูสวยงาม เหมาะสำหรับการออกกำลังกายอย่างมาก โดยเฉพาะในยามเช้า และยามเย็น เช่นวิ่ง และขี่จักรยานเลียบชายทะเล โดยมีถนนเชื่อมยาวไปถึงอ่าวน้อย ด้วยความยาวของอ่าวประจวบนี้เองทำให้พบเห็นความเป็นอยู่และวิถีชีวิตอันหลากหลาย ของคนในพื้นที่ ตั้งแต่หมู่บ้านชาวประมง ร้านค้า โรงแรมที่พัก หน่วยงานราชการ ตลอดจนสวนสาธารณะและ ที่พักผ่อนหย่อนใจ

เกาะในอ่าวประจวบ

เกาะแรด เป็นสถานที่ตั้งของกระโจมไฟชื่อ "วชิรรุ่งโรจน์"ซึ่งพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 ได้ทรงพระราชทานราชทรัพย์ส่วนพระองค์ให้กระทรวงทหารเรือในขณะนั้นนำมาสร้างขึ้นเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2486

เกาะหลัก เป็นสถานที่ตั้งของสถานีวัดระดับน้ำทะเลขึ้น-ลง และหมุดระดับหมุดแรกของประเทศไทยด้วย อยู่ในความรับผิดชอบของกองทัพเรือและ เป็นสถานที่ที่ใช้เป็นจุดเริ่มในการวัดระดับความสูงของแผ่นดินและภูเขาโดยการเปรียบเทียบจากระดับน้ำทะเล ระหว่างอ่าวไทยกับทะเลอันดามันอยู่ในความรับผิดขอบของกรมแผนที่ทหาร

เกาะไหหลำ เป็นสถานที่ประดิษฐานของศาลพลเรือเอกพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาภากร เกียรติวงศ์ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ หรือเสด็จเตี่ย ซึ่งผู้มีจิตศรัทธาได้สร้างขึ้นนานแล้ว อยู่ในเขตความรับผิดของของกองบิน 5 สามารถเดินเท้าไปถึงที่เกาะได้เมื่อเวลาน้ำลง

ขอบคุณข้อมูลจาก การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (Tourism Thailand)